дзяля́цтва, ‑а, н.

Вузкі практыцызм, калі выпускаецца з-пад увагі прынцыповы бок справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́зер, ‑а, м.

Спец. Аптычны квантавы генератар, які стварае інтэнсіўны вузкі пучок святла.

[Ад англ. laser, скарочанае Light Amplification by Emission of Radiation — узмацненне святла ў выніку вымушанага выпрамянення.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ручні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вузкі прадаўгаваты кавалак тканіны для выцірання твару, рук ці пасуды.

Вышываны р.

|| памянш. ручнічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. ручніко́вы, -ая, -ае.

Ручніковая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

струк, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Доўгі і вузкі плод некаторых раслін, які складаецца з дзвюх палавінак, да якіх прымацавана насенне.

С. бобу, гароху.

|| памянш. стручо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вузка...

Першая частка складаных слоў, якая ўжываецца ў значэннях слова «вузкі», напрыклад: вузкаплечы, вузкаспецыяльны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́мітка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Доўгі вузкі кусок кужэльнага палатна, звычайна з каймой або вышыўкай.

Льняная н.

2. Даўні галаўны ўбор замужніх жанчын.

Ішлі жанчыны ў беласнежных намітках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

háuteng

a ве́льмі ву́зкі (пра вопратку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

даро́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. дарога.

Лясная д.

2. Прызначаная для хадзьбы вузкая дарога ў садах, парках і пад.

Пасыпаць дарожкі пяском.

3. У спартыўных збудаваннях, на аэрадромах: спецыяльна абсталяваная дыстанцыя (для бегу, плавання, узлёту).

Бегавая д.

Водная д.

Узлётная д.

4. Вузкі доўгі дыван, а таксама вузкі доўгі абрус.

Паслаць дывановую дарожку.

Карункавая д.

5. Рыбалоўная прылада ў выглядзе доўгага шнура з кручком і прынадай на канцы.

Злавіў шчупака на дарожку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

струме́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Вузкі паток вадкасці, святла, газу і інш.

С. вады.

Паветраны с.

2. перан., чаго або які. Напрамак, рыса дзейнасці ў чым-н.

Гумарыстычны с. у творчасці паэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

tunnel vision [ˌtʌnlˈvɪʒn] n.

1. med. рэ́зка зву́жанае по́ле зро́ку

2. ву́зкі кругагля́д, абмежава́насць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)