Лісючок ’лісянё’ (воран., Сцяшк.). Да ліс1 (гл.). Утворана пры дапамозе суфіксаў ‑ук + ‑ьkъ (параўн. весянчу́к).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мелі́ніс ’млён (у жорнах)’ (воран., Сл. ПЗБ). З літ. milinỹs ’тс’ (Грынавяцкене, там жа, 3, 56).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мушні́к ’талакнянка ’звычайная, Arctostaphylos Adans. uva-ursi Spreng.’ (воран., Сл. ПЗБ). З мучні́к. Да муча́н (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нява́ла экспр. ’гультай’ (воран., Сл. ПЗБ). З літ. nevalaнеахайны, апушчаны чалавек’ (Грынавяцкене, LKK, 22, 193).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прымісцігава́цца экспр. ’прыладзіцца’ (воран., Сл. ПЗБ). Прэфіксальнае ўтварэнне да незафіксаванага *місцігава́цца, экспрэсіўнага карэляту мясці́цца, гл. ме́сціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́дада ’праснак з кіслага цеста’ (воран., Сл. паўн.-зах.). Відаць, да аладка (гл.) пад уплывам дзіцячай мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лампе́ка ’кавалак дрэва’ (воран., Сл. паўн.-зах.) — з літ. lampekas ’сырое дрэва’ (Сл. паўн.-зах., 2, 616).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лэктаць ’прагна піць’ (воран., Сцяшк. Сл.). Да лакта́ць (гл.). Аб пераходзе а > э гл. Карскі (1, 104).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліхае́жлівы, ліхае́жы ’пераборлівы ў ядзе’ (слонім., Нар. лекс.; воран., Сцяшк. Сл.). Да ліха і яда, есці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Майна́чыць ’мяняць’ (воран., ашм.), змайна́чыць ’схлусіць’ — балтызм; параўн. літ. mainýti ’мяняць’ (Грынавяцкене, LKK, 16, 177 і 182).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)