Verbum

паразве́йваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Развеяць усё, многае.

Вецер паразвейваў лісце.

сакаві́к, -а́, м.

Трэці месяц каляндарнага года.

|| прым. сакаві́цкі, -ая, -ае.

С. вецер.

сіро́ка, нескл., м.

Сухі і гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнамор’і.

скавы́ш, -у́, м. (разм.).

Моцны пранізлівы вецер з завываннем.

С. завываў у коміне.

урага́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Вецер разбуральнай сілы.

Па Палессе прайшоў у.

У. вайны (перан.). Пранесціся ўраганам (перан.: імкліва).

|| прым. урага́нны, -ая, -ае.

Вецер ураганнай сілы.

У. абстрэл (бесперапынны, моцны на працягу значнага часу).

падве́траны, -ая, -ае.

Процілеглы таму, куды дзьме вецер, закрыты ад ветру.

П. борт судна.

наабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго.

Абабіць вялікую колькасць чаго-н.

Вецер наабіваў яблыкаў.

заварушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; зак., што і чым.

Пачаць варушыць.

З. пальцамі.

Вецер заварушыў кусты.

ветра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «вецер», напр.: ветрасілавы, ветраўстойлівы.