моря́на ж. ве́цер з мо́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цішэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

Станавіцца ціхім, цішэйшым.

Вецер цішэе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарасце́ць

‘шумець (шарасцеў чарот, шарасцеў вецер)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шарашчу́ шарасці́м
2-я ас. шарасці́ш шарасціце́
3-я ас. шарасці́ць шарасця́ць
Прошлы час
м. шарасце́ў шарасце́лі
ж. шарасце́ла
н. шарасце́ла
Загадны лад
2-я ас. шарасці́ шарасці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час шарасцячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

headwind [ˈhedwɪnd] n. сустрэ́чны ве́цер; ве́цер у твар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зблэ́ціць

‘зблытаць што-небудзь (вецер зблэціў валасы)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зблэ́чу зблэ́цім
2-я ас. зблэ́ціш зблэ́ціце
3-я ас. зблэ́ціць зблэ́цяць
Прошлы час
м. зблэ́ціў зблэ́цілі
ж. зблэ́ціла
н. зблэ́ціла
Загадны лад
2-я ас. зблэ́ць зблэ́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зблэ́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

распарашы́ць

‘растраціць што-небудзь, пусціць на вецер

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распарашу́ распарашы́м
2-я ас. распарашы́ш распарашыце́
3-я ас. распарашы́ць распараша́ць
Прошлы час
м. распарашы́ў распарашы́лі
ж. распарашы́ла
н. распарашы́ла
Загадны лад
2-я ас. распарашы́ распарашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час распарашы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закруці́ць², -учу́, -у́ціш, -у́ціць; зак. (разм.).

Пачаць круціць.

Вецер закруціў лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́ша, -ы, ж.

Снег, які толькі што выпаў.

Вецер змятае парошу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АНЕМА...

(ад грэч. anemos вецер),

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае слову «вецер», напр., анемометр, анемахарыя.

т. 1, с. 365

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адту́ль, прысл.

З таго месца, з таго боку.

А. вее ледзяны вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)