сашчука́ць
‘спыняцца, сціхаць (пра з'явы прыроды - ападкі, вецер, спёку і пад.)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| сашчука́е | сашчука́юць | |
| Прошлы час | ||
| сашчука́ў | сашчука́лі | |
| сашчука́ла | ||
| сашчука́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| сашчука́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)