affably

[ˈæfəbli]

adv.

ве́тла, ве́тліва, абыхо́дліва; прыя́зна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attentively

[əˈtentɪvli]

adv.

1) ува́жна, уні́кліва

2) ве́тліва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распростёртый распасцёрты; пашы́раны;

встре́тить с распростёртыми объя́тиями сустрэ́ць сардэ́чна (ра́дасна, ве́тліва).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мілосны ’прыемны, мілы’, мілосна ’ласкава, з любоўю, люба, міла’ (Нас.), мі́лысна ’ветліва, люба’ (Бяльк.), ст.-рус. милостный, прасл. milostьnъ. Да мі́лы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

афіцыя́льнасць, ‑і, ж.

Тое, што і афіцыйнасць. Ветліва, аднак не трацячы афіцыяльнасці і пасольскай паважнасці, .. [паслы] развіталіся і выйшлі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ветна (прысл.) ’ветліва’ (КТС), рус. бранск. ветный ’ветлівы’. Паходзіць ад вѣтъ (па аналогіі ад іншых прыметнікаў з вельмі прадуктыўным суфіксам ‑н‑ы). Гл. ве́тлы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stand on ceremony

трыма́цца зана́дта фарма́льна, зана́дта ве́тліва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ве́тласць, ‑і, ж.

Тое, што і ветліва сць. З той жа ветласцю, але крыху разгубіўшыся, Ксенафонт Апалінаравіч праводзіў да форткі гасцей. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пухля́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пухлы. Яшчэ з парога.. [гаспадыня] ветліва прывіталася, несучы на пухлявых губах прыемную ўсмешку, уласцівую толькі жанчынам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мілэ́дзі

(англ. milady, ад my lady = мая лэдзі)

ветліва-пачцівы зварот да знатнай замужняй жанчыны ў Англіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)