ветласць, ‑і, ж.

Тое, што і ветліва сць. З той жа ветласцю, але крыху разгубіўшыся, Ксенафонт Апалінаравіч праводзіў да форткі гасцей. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)