БА́НДА

(Banda),

міжастраўное мора, частка Аўстрала-Азіяцкага міжземнага мора, паміж а-вамі Малайскага архіпелага (Серам, Селатан-Тымур, Ветар, Сулавесі, Буру і інш.). Пл. 714 тыс. км². Найб. глыб. 7440 м, сярэдняя — 3064 м. А-вы: Амбон, Барат-Дая, Бутунг і інш. Сярэднегадавая т-ра вады 27 °C. Салёнасць 34,5‰. Прылівы мяшаныя (да 2,4 м). Водзяцца лятучыя рыбы, акулы, тунцы, васьміногі і інш. Порт — Амбон (на в-ве Амбон, Інданезія).

т. 2, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

безгало́ўе, ‑я, н.

1. Пра адсутнасць добрага кіраўніцтва, разумнай галавы. [Сяргей:] — І ты, Макар, пра гэта падумай. Не век жа табе звекаваць у гэтым безгалоўі. Сабаленка.

2. Абл. Пра вельмі дрэннае надвор’е (завіруху, дождж, буру). У такое безгалоўе ні кажух, ні валёнкі не ўпасуць. Ваўкі і тыя ідуць з лесу бліжэй да будыніны. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́стаяць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; зак.

1. Прастаяць які‑н. час. Выстаяць на нагах цэлую змену.

2. перан. Не паддацца, вытрымаць, устаяць. Выстаяць у барацьбе. □ Купчасты дуб, які шмат чаго бачыў на сваім вяку, выстаяў не адну буру. Гурскі. [Міхаліна:] — Нарэшце, падумала я, трэба прайсці праз усе выпрабаванні — нагаворы, ўгаворы, пагрозы, праклёны... і выстаяць! Шамякін.

•••

Выстаяць чаргу — дачакацца, стоячы ў чарзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уле́гчыся

1. sich hínlegen, sich níederlegen;

уле́гчыся спаць schláfen [zu Bett] géhen*;

2. (пра буру, вецер, гнеў і г. д.) sich légen, náchlassen* vi, sich berúhigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rage​2 [reɪdʒ] v.

1. быць у гне́ве; вар’ява́цца; шале́ць, злава́цца;

rage at/against smb./smth. злава́цца на каго́-н./што-н.

2. бушава́ць, лютава́ць (пра буру, эпідэмію, вайну);

The sea raged. Мора бушавала.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бу́ра ж. Sturm m -(e)s, Stürme; Únwetter n -s, -;

пясча́ная бу́ра Sándsturm m;

бу́ра абурэ́ння ein Sturm der Entrüstung;

вы́клікаць бу́ру éinen Sturm heráufbeschwören*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вар’я́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы вар’яту; такі, як у вар’ята. Вар’яцкі смех. Вар’яцкія вочы. □ [Іван] прахапіўся адразу і ў тое ж імгненне пачуў недарэчны вар’яцкі крык. Быкаў.

2. Неразумны, шалёны; дзікі. Вар’яцкія ідэі, планы.

3. перан. Разм. Які характарызуецца крайняй ступенню праяўлення, выключны (па сіле, велічы, напружанасці). Вар’яцкая злосць. □ Мы перамаглі буру, вар’яцкую сілу стыхіі і хутка паднімем парус зваротнага плавання. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bluster

[ˈblʌstər]

1.

v.i.

1) бушава́ць, раўсьці́ (пра бу́ру)

2) го́ласна крычэ́ць (пагража́ючы)

2.

v.t.

пагража́ць

3.

n.

1) роў -ву m., завыва́ньне, бушава́ньне n. (ве́тру)

2) пусты́я пагро́зы

boastful bluster — крыклі́вае самахва́льства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bellow

[ˈbeloʊ]

1.

v.i.

1) ры́каць, як вол; раўці́ (ад зло́сьці ці бо́лю)

2) бушава́ць (пра бу́ру)

2.

v.t.

го́ласна крыча́ць

to bellow an order — вы́крыкнуць зага́д

3.

n.

рык -у, роў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узмацні́цца, узмацня́цца sich verstärken; sich stéigern; (an Kraft, an Stärke, an Gewált) zúnehmen* vi, héftiger wérden; sich verschärfen, sich zúspitzen (абвастрыцца); ánwachsen* vi (s) (пра вецер, буру); um sich gréifen* (пра эпідэмію, пажар)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)