внуши́тельный (значительный) зна́чны; (важный) пава́жны; (большой) вялі́кі; (крупный) буйны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Grßkaufmann

m -(e)s, -leute буйны́ камерса́нт, буйны́ гандля́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уста́ў, -та́ва, м.

Буйны почырк старажытных лацінскіх, грэчаскіх і славянарускіх рукапісаў, які вызначаўся прамым і вельмі акуратным напісаннем літар.

|| прым. уста́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́йна гл буйны I

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аптаві́к, ‑а, м.

Буйны гандляр, які вядзе аптовы гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

банкі́р, ‑а, м.

Капіталіст, буйны акцыянер або ўладальнік банка.

[Фр. banquier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hypermarket [ˈhaɪpəˌmɑ:kɪt] n. гіперма́ркет, буйны́ ўніверса́м, гандлёвы ко́мплекс, гандлёвы цэнтр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

землеўлада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая карыстаецца зямлёй на правах прыватнай уласнасці.

Буйны з.

|| ж. землеўлада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. землеўлада́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бая́рын, -а, мн. бая́ры, бая́р, м.

У Кіеўскай Русі і Маскоўскай дзяржаве: буйны землеўладальнік, які належаў да вярхоў пануючага класа.

|| прым. бая́рскі, -ая, -ае.

Б. быт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барс, ‑а, м.

Буйны драпежнік сямейства катоў з плямістай поўсцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)