пераме́л Мелкае месца ў возеры або рацэ; брод (Стол.). Тое ж перамі́л (Сал., Ст.-дар.), пераме́ль (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

брадзі́ць ​1, браджу, бродзіш, бродзіць; незак.

1. Павольна, не прытрымліваючыся дарогі і пэўнага кірунку, хадзіць; блукаць. Міхалка брадзіў за Скуратовічавымі каровамі па пакошы і пожні ніў. Чорны. Ходзіць ён [казёл] па ельніку, Бродзіць па бярэзніку. Якімовіч. // Перамяшчаючыся, наведваць розныя месцы, пранікаць куды‑н. Бродзіць вецер шумлівы, стоногі, Белых зайцаў па моры пасе. Бядуля.

2. Рабіць, пракладваць брод (у 2 знач.).

брадзі́ць ​2, бродзіць; незак.

Знаходзіцца ў стане браджэння (у 1 знач.). Сок вінаградны недзе ў бочках бродзіць. Рудкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газ Вельмі шырокі брод у рацэ ці возеры (Леп.).

□ ур. Газ на Красенскім возеры ў Дзісеншчыне, в. Гоза ці Газа Астр.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

перабро́д Мелкі брод; месца, дзе пераходзяць і пераязджаюць раку, азярыну (Глуск. Янк. I). Тое ж пераброддзе (Віц., Слуцк.).

□ в. Пераброддзе Міёр.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

bród, brodu

м. брод;

w bród — а) уброд;

przejść rzekę w bród — перайсці раку ўброд;

удосталь; багата;

pracy jest w bród — працы па горла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

passing

[ˈpæsɪŋ]

1.

adj.

1) міну́чы; нядо́ўгатрыва́лы

2) мімалётны; выпадко́вы

a passing fancy — мімалётнае захапле́ньне

3) перахо́дны

a passing mark — перахо́дная адзна́ка

2.

n.

1) міна́ньне n., адыхо́д, ад’е́зд -у m.

2) брод -у m.

3) сьмерць f.

•

- in passing

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

брадо́к

1. Невялікі і неглыбокі брод (Ветк., Слаўг.).

2. Невялікая ўпадзіна з вадой, якая знаходзіцца недалёка ад вытокаў ручая (Слаўг.).

□ ур. Брадок каля в. Лясная Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

про́пуск

1. Месца, дзе раку можна перайсці ўброд (Слаўг.).

2. Агрэх пры разорванні радка бульбы (Слаўг.).

□ ур. Пропуск (брод цераз р. Проню) каля в. Красная Слабада Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Зброд ’бязладнае зборышча выпадковых людзей’ (ТСБМ), ’зборышча бадзяг’, ’свавольнік’ (Нас.). Рус. сброд ’тс’, укр. збрід ’зборышча бадзяг’. Sъbrodъ — аблаўтная форма назоўніка да дзеяслова bred‑ti (брасці, гл. брадзіць, брод). КЭСРЯ, 401. Збродзень ’свавольнік’ з суфіксам ‑ень да таго ж кораня; параўн. рус. сбродни ’бадзягі’, ст.-рус. XV ст. събродьнь ’бадзяга’ (Сразн.). Параўн. развіццё знач. у чэш. zbrodeň, zbrodně, польск. zbrodnia ’злачынства’, адкуль ст.-бел. (XVI ст.) збродня, збродзень і суч. дыял. збродня ’злачынства’ (Булыка, Запазыч., 118), Брукнер (648) тлумачыў zbrodnia як ’адход ад броду’, г. зн. ’дарогі’, што наўрад ці дакладна. Хутчэй тут пераход ад назвы сукупнасці бадзяг на ўчынак, які яны могуць зрабіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спуст

1. Праход для вады ў плаціне; шлюз каля млына (Жытк.).

2. Вазярышча; месца, дзе разбуран млын на рацэ (Жытк.).

□ ур. Спуст (луг, кусты, брод цераз раку) Жытк.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)