◎ Невароўны ’неасцярожны’ (брасл. , Сл. ПЗБ ). Ад варава́ ць ’ахоўваць , зберагаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
safeguard 2 [ˈseɪfgɑ:d] v. fml а́ ць ( што-н. ); ахо́ ўваць ;
safeguard the traditions jealously руплі́ ва захо́ ўваць трады́ цыi
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
огражда́ ть несов.
1. уст. о́ джваць, абгаро́ джваць, агаро́ джваць;
2. перен. (оберегать)а́ ць, ахо́ ўваць ;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
берагчы́ , -рагу́ , -ражэ́ ш, -ражэ́ ; -ражо́ м, -ражаце́ , -рагу́ ць; бяро́ г, берагла́ , -ло́ ; -ражы́ ; незак. , каго-што.
1. Захоўваць, ашчадна расходаваць; марна не траціць.
Б. здароўе.
Б. кожную капейку.
2. Клапатліва ахоўваць каго-, што-н. , засцерагаць ад чаго-н.
Б. тайну.
Б. дзіця.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патрулява́ ць
(фр. patrouiller)
ахоўваць што-н. , сачыць за парадкам, выконваць патрульную службу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ахо́ ва (БРС , Яруш. ), ’захаванне ўкрывальніцтва’ (Гарэц. ), ахоўваць ахоўнік , ахавайца ’ахоўнік’ (Яруш. ). Ад хаваць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
protect [prəˈtekt] v. (against/from) абараня́ ць, ахо́ ўваць ;
I have to protect my reputation. Мне прыходзіцца абараняць сваю рэпутацыю.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Берагчы́ . Рус. бере́ чь , укр. берегти́ , ст.-слав. брѣшти брѣгѫ ст.-серб. бријѐћи бржем ’ахоўваць ’. Прасл. bergti bergǫ , bergti bьrgǫ . І.‑е. *bhergh‑ ’берагчы, ахоўваць , клапаціцца’. Параўн. гоц. baírgan хаваць’, ням. bergen , літ. bir̃ginti ’берагчы’. Фасмер , 1, 153; Траўтман , 31; Бернекер , 49; Слаўскі , 1, 44; Праабражэнскі , 1, 24.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ахо́ ва , ‑ы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахоўваць ; ахоўванне. Ахова здароўя. Ахова правоў грамадзян. Ахова дзяржаўнага парадку. Ахова сацыялістычнай уласнасці. Ахова працы. Ахова помнікаў. Узяць пад ахову.
2. Атрад, група (людзей, караблёў і пад.), прызначаныя ахоўваць каго‑, што‑н. Каля ўсіх варот і брамак .. стаяла ахова. Брыль . Азірнуліся сябры: Следам крадуцца звяры, Слугі верныя зубровы, Усе чыны яго аховы. Вітка .
•••
Несці ахову гл. несці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
embank
[ɪmˈbæŋk]
v.t.
ахо́ ўваць на́ сыпам, абно́ сіць ва́ лам, запру́ джваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)