Які пасля стаяння даў асадак. Састоены раствор.// Які, стоячы, дайшоў да такой ступені, каб зверху сабралася смятана. Састоенае малако.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lees[li:z]n.pl.аса́дак (віна ў бутэльцы або бочцы);
drink/drain to the lees вы́піць да дна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гу́шча, -ы, ж.
1. Густы асадак (стравы, раствору і пад.).
На дне засталася г.
Г. дзяцей не разганяе (прыказка).
2. Тое, што і гушчар.
3. Самае густое месца ў чым-н., цэнтр.
Уціснуцца ў самую гушчу натоўпу.
Быць у гушчы падзей (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
То́лаг ’падонкі, буза’ (Ласт.). Няясна; відаць, звязана са славац.talug ’гной у ране’, н.-луж.taług, tałog ’гной, гнойная маса’, серб.-харв.та́лог, tolȏg ’асадак, падонкі’, балг.та́лог ’асадак, ціна, іл’, макед.талог ’тс’. Прасл.*talogъ ’асадак’, якое звязваюць з *talъ ’талы, бясснежны’ (Шустар-Шэўц, 1496, гл. талы) і, магчыма, з *toliti ’паміраць; супакойваць’ (Бязлай, 4, 151), параўн. таліць1, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
settlings
[ˈsetəlɪŋz]
n., pl.
аса́дак -ку m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
на́кіп, -у, м.
1. Пена, якая ўтвараецца на паверхні вадкасці пры кіпенні, а таксама цвёрды асадак на сценках пасуды, у якой што-н. кіпяцяць.
Н. на супе.
Н. у чайніку.
2.перан. Тое, што накіпела ў сэрцы, на душы; цяжкае пачуццё ад чаго-н. непрыемнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Му́шаль ’асадак’ (лід., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, да мусака (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Bódensatz
m -es, -sätze аса́дак, гу́шча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
caseous
[ˈkeɪsiəs]
adj.
сы́рны, тваро́жны, тваро́жысты (пра аса́дак)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
састо́яцца, ‑стоіцца; зак.
Пастаяўшы некаторы час, выдзеліць асадак (пра вадкасць). [Геня:] — Я чакаў, калі састоіцца вада.Якімовіч.// Стоячы, дайсці да такой ступені, каб зверху сабралася смятана (пра малако). Малако састоялася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)