Пахтарэнда (кароў, саду)’ (Др.-Падб.). З польск. pacht, якое з ням. ftącht, а апошняе з народнай лаціны pacta (мн. л.) ’дагавор’, ’падатак’ (SWO, 1980, 540) < лац. pactum ’дамоўленасць, дагавор'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

arenda

arend|a

ж. уст. арэнда;

brać w ~ę — браць y арэнду;

wziąć w ~ę — узяць у арэнду;

puścić w ~ę — аддаць у арэнду;

~a dożywotnia — пажыццёвая арэнда;

~a dziedziczna — спадчынная арэнда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лізго́льдэры

(англ. leasholders, ад lease = арэнда + holder = трымальнік)

арандатары ў Англіі позняга сярэдневякоўя, якія арандавалі зямлю ў буйных землеўладальнікаў (лендлордаў); параўн. капігольдэры, фрыгольдэры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

субарэ́нда

(ад суб- + арэнда)

дагавор, паводле якога арандатар перадае арандаваную ім маёмасць або яе частку ў часовае карыстанне іншай асобе за пэўную плату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lease1 [li:s] n. арэ́нда;

a long lease доўгатэрміно́вая арэ́нда;

take out a lease браць у арэ́нду;

We took the house on a 20-year lease. Мы ўзялі гэты дом у арэнду на 20 гадоў;

Тhe lease is running out. Тэрмін арэнды заканчваецца.

give a (new) lease of life BrE вярта́ць здаро́ўе/сі́лы/по́спех і да т.п.;

Тhe operation has given me a new lease of life. Аперацыя вярнула мне здароўе і сілы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dzierżawny

dzierżawn|y

1. арэндны;

2. ~e н. арэнда; арэндная плата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ра́нда і ранда́арэнда’ (Нас., Байк. і Некр., Гарэц.), рэ́нда ’тс’ (Бяльк.), ’шынок’ (Нас., Касп.), сюды ж рандава́ць ’арандаваць’ (Нас.), ранда́р, ранда́тар ’наймальнік, арандатар; карчмар’ (Нас., Байк. і Некр., Сержп. Прык., Юрч.). Праз польск. arenda, arendować (у сучаснай польскай мове часцей dzierżawa, dzierżawić, dzierżawca) з с.-лац. ar(r)endare < лац. reddō/reddere ’атрыманае аддаць’ > arrenda ’плата за год’ (Брукнер, 6; Саднік-Айцэтмюлер, 1, 25). У беларускай мове вядомы таксама варыянт ланда́р (Сержп. Казкі) з распадабненнем зычных. Значэне ’шынок’, параўн. да гэтага укр. ора́нда ’тракцір’, рус. смал. ра́нда/ра́ндо ’кабак’, вынікае са спосабу ўтрымання такіх месц праз арандаванне (Фасмер, 3, 442). Барысава (Бел.-рус. ізал., 10–12) рэгіянальнае (бел.-смал.) ранда ’шынок, карчма’ лічыць семантычнай інавацыяй на базе літ. randá/rendáарэнда’, што цяжка давесці. Сюды ж рандо́ўля ’стан арэнды; здача ў арэнду’, рандоўства ’ўтрыманне арэнды’, рандо́ўшчык, рандо́ўшчыца ’арандатар, арандатарка’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

occupation [ˌɒkjuˈpeɪʃn] n.

1. заня́так, род/хара́ктар заня́ткаў, прафе́сія;

What’s your occupation? Кім вы працуеце?;

He is an engineer by occupation. Ён інжынер па прафесіі.

2. заня́так, спра́ва; правядзе́нне ча́су, ба́ўленне ча́су

3. акупа́цыя;

occupation forces акупацы́йныя во́йскі

4. улада́нне, вало́данне, карыста́нне, арэ́нда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ajencja

ж.

1. арэнда;

wziąć (dać) restaurację w ajencję — узяць (здаць) рэстаран у арэнду;

2. уст. агенцтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pacht

f -, -en

1) арэ́нда

etw. in ~ gben* — здава́ць што-н. у арэ́нду

etw. in ~ nhmen* — арандава́ць што-н., браць што-н. у арэ́нду

2) арэ́ндная пла́та

3) арандава́ная зямля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)