Fréiheitsstrafe

f -, -en пазбаўле́нне во́лі, а́рышт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Arrést

m -(e)s, -e

1) а́рышт

im ~ — пад а́рыштам

2) канфіска́цыя; забаро́на

dínglicher ~ — рэ́чавы а́рышт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канфіскава́ць, канфіско́ўваць юрыд. konfiszíeren vt; beschlágnahmen неаддз. vt, mit Beschlág belégen (накласці арышт на маёмасць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даню́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Празмерна доўга, часта нюхаючы, дайсці да непрыемных вынікаў.

2. перан. Дазнацца, разведаць пра што‑н. якім‑н. непрыстойным спосабам. — Данюхаецца паліцыя, і тады... арышт, здзекі, а потым суд і турма. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

detention [dɪˈtenʃn] n.

1. зняво́ленне, а́рышт;

detention pending trial папярэ́дняе зняво́ленне;

a detention camp ла́гер для інтэрні́раваных

2. затрыма́нне;

give (a) detention пакіда́ць пасля́ ўро́каў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

confinement

[kənˈfaɪnmənt]

n.

1) абмежава́ньне n.

2) зьняво́леньне n.; а́рышт -у m.

3) ро́ды pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gewáhrsam

m -s

1) захава́нне

2) зняво́ленне, а́рышт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háftbefehl

m -(e)s, -e зага́д на а́рышт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

custody [ˈkʌstədi] n.

1. апяку́нства, апе́ка; нагля́д

2. а́рышт, зняво́ленне (да суда);

be in custody знахо́дзіцца пад ва́ртай;

take into custody арыштава́ць, пасадзі́ць у ка́меру папярэ́дняга зняво́лення

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арыштава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

1. Пазбавіць каго‑н. волі з узяццем пад варту. Панура ступаючы па свежым, яшчэ не рыпучым снезе,.. [хлопчык] думаў, за што гэта фашысты арыштавалі маму. Кулакоўскі.

2. Накласці арышт на што‑н., забараніць распараджацца чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)