brücken

1.

vt адсо́ўваць

2.

vi (s) адсо́ўвацца, адступа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

recede [rɪˈsi:d] v.

1. адступа́ць, падава́цца (назад);

recede a few paces зрабі́ць не́калькі кро́каў наза́д

2. убыва́ць (пра пачуцці, праблемы)

3. радзе́ць (пра валасы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капітулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак.

1. Спыніўшы ваенныя дзеянні, здацца (здавацца) пераможцу на прадыктаваных ім умовах. Рэшткі нямецка-фашысцкай арміі безагаворачна капітулявалі. «Беларусь».

2. перан. Адступіць (адступаць) перад цяжкасцямі, перашкодамі; прызнаць (прызнаваць) сваё бяссілле ў чым‑н. Капітуляваць перад пагрозай. Капітуляваць у спрэчцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cofać się

незак. адступаць, саступаць; вяртацца; падавацца (назад, задам); адыходзіць (назад, задам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fßbreit

m - крок; кава́лак

kinen ~ wichen* — не адступа́ць ні на крок

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

give up

а) перада́ць

б) зда́цца, адступа́ць, адмо́віцца ад чаго́

в) пакі́нуць (пра́цу), кі́нуць (прывы́чку)

г) стра́ціць надзе́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bschweifen

vi (s) (von D) ухіля́цца, адхі- ля́цца (убок); адступа́ць (ад тэмы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адсту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Стукам, ударамі перадаць што‑н. Адступаць мелодыю. Адступаць тэлеграму. // Разм. Надрукаваць на машынцы. Адстукаць старонку тэксту. // Прабіць, адлічыць (пра час). Адстукаў гадзіннік Дванаццаць гадзін, Год новы страсае Сняжок на парозе. Хведаровіч.

2. Прапрацаваць нейкі час (малатком, сякерай, тэлеграфным ключом і пад.). Пайшоў наш хлопец да местачковага шаўца Янкеля.. стукаць малатком, ладзячы атопкі. Адстукае ён там патрэбныя гадзіны і зноў ходзіць па мястэчку. Шахавец. [Мірон Сцяпанавіч Бельскі] тры гады на тэлеграфе адстукаў. Ракітны. // Разм. Перастаць стукаць, спыніць стук.

3. перан. Разм. Адбыць прызначаны тэрмін (зняволення, службы). — Судзіўся? — гледзячы ва ўпор; запытаўся.. [Рыбакоў] у паддопытнага.. — Судзіўся, грамадзянін начальнік. — За што? — Самі ведаеце, самагонку гнаў, тры гады, як піць даць, адстукаў. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

retreat

[rɪˈtri:t]

1.

v.i.

адступа́ць

2.

n.

1) адступле́ньне n.

to beat a retreat — уцяка́ць, адступа́ць

2) сыгна́л да адступле́ньня

3) адбо́й (сыгна́л заканчэ́ньня дня ў во́йску)

4) прыту́лак, прыста́нак -ку m., прыста́нішча n. (дзе затрыма́цца або́ адпачы́ць)

5) вар’я́цкі дом або́ дом для алькаго́лікаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blench

I [blentʃ]

1.

v.i.

адступа́ць, адступа́цца

2.

v.t.

уніка́ць

II [blentʃ]

v.i.

бяле́ць; блядне́ць

He blenched with terror — Ён зьбяле́ў ад стра́ху

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)