foreclose

[fɔrˈkloʊz]

v.

1) не дапушча́ць, вылуча́ць

to foreclose objections — не дапусьці́ць пярэ́чаньня, выка́званьня су́праць

2) Law адмо́віць у пра́ве вы́купу іпатэ́кі ці закладно́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адмаўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аднаўляць — адмовіць і адмаўляцца — адмовіцца. // Адмоўны адказ на просьбу, патрабаванне і пад. [Лінкевіч] уяўляў, што яго просьбу можа задаволіць старшыня, і таму зразумеў словы Шаманскага, як адмаўленне. Дуброўскі.

2. Непрызнанне чаго‑н. Сіла рамана [«Трэцяе пакаленне»] Кузьмы Чорнага ў адмаўленні старога і сцверджанні новага, у вялікай мастацкай праўдзе, з якой робіць гэта. Галавач.

3. Тое, што фактам свайго існавання адмаўляе, выключае магчымасць існавання чаго‑н. іншага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mitten

[ˈmɪtən]

n.

1) рукаві́ца f.

2) мітэ́нка f. (да́мская до́ўгая пальча́тка бяз па́льцаў)

to give the mitten to — даць адмо́ву, адмо́віць (пры сва́таньні); informal даць гарбуза́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Visum

['vi:-]

n -s, Vísa ві́за

das ~ ertéilen [áusstellen] — вы́даць ві́зу

das ~ verwéigern — адмо́віць у вы́дачы ві́зы

das ~ verlängern — пралангава́ць [прадо́ўжыць, адтэрмінава́ць] ві́зу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

deny

[dɪˈnaɪ]

v.t. -nied, -nying

1) пярэ́чыць

2) адмаўля́ць

to deny someone the favor — адмо́віць каму́-н. у паслу́зе

3) адмаўля́цца; адпіра́цца; адрака́цца

to deny oneself something — адмаўля́ць сабе́ ў чым-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zdobyć się

зак. рашыцца; наважыцца; асмеліцца;

zdobyć się na odwagę — сабрацца з духам; адважыцца;

zdobyć się na odmowę — асмеліцца адмовіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skarga

skarg|a

ж.

1. скарга;

2. судовы іск; пазоў;

wnieść ~ę — падаць заяву ў суд;

odrzucić ~ę — адмовіць у іску

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

komorne

н. кватэрная плата;

ściągać z kogo komorne — спаганяць з каго кватэрную плату;

wymówić komu komorne — адмовіць каму ў далейшым кватараванні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наста́ць сов.

1. (о времени — начаться) наста́ть, наступи́ть;

~та́ў жада́ны час — наста́ло (наступи́ло) жела́нное вре́мя;

2. обл. (с требованием, просьбой и т.п.) приста́ть;

так ~та́ў, што я адмо́віць не мог — так приста́л, что я не мог отказа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иск юр. іск, род. і́ску м.;

возбужда́ть, возбуди́ть иск про́тив (кого) узбуджа́ць, узбудзі́ць іск су́праць (каго);

предъявля́ть иск (кому) прад’яўля́ць іск (каму);

отказа́ть в иске адмо́віць у і́ску;

удовлетвори́ть иск задаво́ліць іск;

встре́чный иск сустрэ́чны іск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)