здзя́жыць

‘пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзя́жу здзя́жым
2-я ас. здзя́жыш здзя́жыце
3-я ас. здзя́жыць здзя́жаць
Прошлы час
м. здзя́жыў здзя́жылі
ж. здзя́жыла
н. здзя́жыла
Загадны лад
2-я ас. здзя́ж здзя́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час здзя́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спіса́жыць

‘пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спіса́жу спіса́жым
2-я ас. спіса́жыш спіса́жыце
3-я ас. спіса́жыць спіса́жаць
Прошлы час
м. спіса́жыў спіса́жылі
ж. спіса́жыла
н. спіса́жыла
Загадны лад
2-я ас. спіса́ж спіса́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час спіса́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спіся́жыць

‘пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спіся́жу спіся́жым
2-я ас. спіся́жыш спіся́жыце
3-я ас. спіся́жыць спіся́жаць
Прошлы час
м. спіся́жыў спіся́жылі
ж. спіся́жыла
н. спіся́жыла
Загадны лад
2-я ас. спіся́ж спіся́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час спіся́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

отду́ть сов.

1. ададзьму́ць;

2. прост. (побить) набі́ць, адлупцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепоро́ть​II сов. (высечь всех, многих) вы́хвастаць, адлупцава́ць, вы́лупцаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лупіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак. (разм.).

1. што. З сілай выдраць.

В. ліст з кнігі.

В. прабой з вушака.

2. каго. Набіць, адлупцаваць.

◊

Вылупіць вочы (разм., неадабр.) — пільна паглядзець шырока расплюшчанымі вачамі.

|| незак. вылу́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Набіць, сцябаючы; адлупцаваць. [Стары:] — Нас пагналі ў скарбовае гумно, а там адсцябалі лазою. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмянта́шыць

‘навастрыць мянташкай што-небудзь (касу); адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмянта́шу адмянта́шым
2-я ас. адмянта́шыш адмянта́шыце
3-я ас. адмянта́шыць адмянта́шаць
Прошлы час
м. адмянта́шыў адмянта́шылі
ж. адмянта́шыла
н. адмянта́шыла
Загадны лад
2-я ас. адмянта́ш адмянта́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час адмянта́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшара́хаць

‘адлупцаваць, адкінуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшара́хаю адшара́хаем
2-я ас. адшара́хаеш адшара́хаеце
3-я ас. адшара́хае адшара́хаюць
Прошлы час
м. адшара́хаў адшара́халі
ж. адшара́хала
н. адшара́хала
Загадны лад
2-я ас. адшара́хай адшара́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адшара́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́чубіць

‘натузаць за валасы, пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чублю вы́чубім
2-я ас. вы́чубіш вы́чубіце
3-я ас. вы́чубіць вы́чубяць
Прошлы час
м. вы́чубіў вы́чубілі
ж. вы́чубіла
н. вы́чубіла
Загадны лад
2-я ас. вы́чубі вы́чубіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чубіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)