адмянта́шыць
‘навастрыць мянташкай што-небудзь (касу); адлупцаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адмянта́шу | адмянта́шым | |
| адмянта́шыш | адмянта́шыце | |
| адмянта́шыць | адмянта́шаць | |
| Прошлы час | ||
| адмянта́шыў | адмянта́шылі | |
| адмянта́шыла | ||
| адмянта́шыла | ||
| Загадны лад | ||
| адмянта́ш | адмянта́шце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адмянта́шыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)