здзя́жыць
‘пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| здзя́жу | здзя́жым | |
| здзя́жыш | здзя́жыце | |
| здзя́жыць | здзя́жаць | |
| Прошлы час | ||
| здзя́жыў | здзя́жылі | |
| здзя́жыла | ||
| здзя́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| здзя́ж | здзя́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| здзя́жыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)