áufschieben

* vt

1) адкла́дваць, адтэрмі- но́ўваць

2) адсо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pigeonhole​2 [ˈpɪdʒɪnˌhəʊl] v.

1. адкла́дваць на до́ўгі час

2. расклада́ць па скры́нках, ячэ́йках

3. класіфікава́ць, сартава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

до́лгий до́ўгі;

◊

до́лгая пе́сня до́ўгая пе́сня;

до́лгие го́ды до́ўгія гады́;

откла́дывать в до́лгий я́щик адкла́дваць у до́ўгую скры́нку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́йні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца на краі чаго-н., найбольш аддалены.

Крайняя хата ў вёсцы.

Крайняя Поўнач.

2. Вельмі моцны, надзвычайны, выключны.

Крайняя патрэба.

Крайнія меры.

3. Найбольш непрымірымы, радыкальны (пра погляды, кірункі, палітычныя групоўкі і пад.).

К. лібералізм.

Крайнія погляды.

4. Які нельга адкладваць на потым, апошні (пераважна пра час).

К. тэрмін.

◊

У крайнім выпадку — калі не будзе іншага выйсця.

Па крайняй меры — ва ўсякім выпадку, не менш чым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hináuszögern

vt адкла́дваць, адтэрміно́ўваць, заця́гваць

die Entschéidung ~ — заця́гваць прыня́цце рашэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánlagern

1.

vt адкла́дваць, нано́сіць, напласто́ўваць

2.

(sich) адкла́двацца, напласто́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sine die [ˌsaɪnɪˈdaɪi:] adv. fml, law, лацін. без вызначэ́ння да́ты;

adjourn sine die адкла́дваць на нявы́значаны тэ́рмін (сеciю, сустрэчу і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Разгу́жываць (разгу́живать) ’неадабральна адзывацца аб чым-небудзь; адкладваць, адмяняць’ (Нас.), разгу́живанне ’пярэчанне супраць добрай парады’ (Нас. Доп.), разгуджаць: коли Богъ судзиць, ни якій чортъ не разгудзиць (Нас. Сб.). Да гу́дзіць ’асуджаць, ганіць’ (Нас.), што ўзводзіцца да прасл. *gǫditi/*gǫděti значэнне ’ганіць’ развілося са значэння ’гудзець, выдаваць гук’ (Трубачоў, ЭССЯ, 7, 80; Фасмер, 1, 470–471).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

beschláfen

* vt адкла́дваць (да раніцы якое-н. рашэнне); ува́жліва абду́маць [абмеркава́ць] (план, прапанову)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áblagern

1.

vt

1) вытры́мліваць на скла́дзе

2) адкла́дваць

2.

(sich) адклада́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)