кра́йні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца на краі чаго-н., найбольш аддалены. Крайняя хата ў вёсцы. Крайняя Поўнач.

2. Вельмі моцны, надзвычайны, выключны. Крайняя патрэба. Крайнія меры.

3. Найбольш непрымірымы, радыкальны (пра погляды, кірункі, палітычныя групоўкі і пад.). К. лібералізм. Крайнія погляды.

4. Які нельга адкладваць на потым, апошні (пераважна пра час). К. тэрмін.

◊

У крайнім выпадку — калі не будзе іншага выйсця.

Па крайняй меры — ва ўсякім выпадку, не менш чым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)