odosobnić

зак. адасобіць, аддзяліць; ізаляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адпле́сці, -ляту́, -ляце́ш, -ляце́; -ляцём, -лецяце́, -ляту́ць; -лёў, -ляла́, -ло́; -ляці́; -ле́цены; зак., што.

Аддзяліць, расплятаючы.

|| незак. адплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Адарваць, аддзяліць прыклеенае.

А. марку.

|| незак. адкле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адкле́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Аддзяліць або выдзеліць рыскай.

А. патрэбны тэкст у кнізе.

|| незак. адкрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аддзе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аддзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., каго-што.

1. Аддзяліць, паставіўшы якую-н. агароджу, перагародку.

А. участак пашы.

2. перан. Аддзяліць, адасобіць ад каго-, чаго-н., пазбавіць зносін з кім-, чым-н.

А. ад жыцця.

3. перан. Абараніць, засцерагчы ад чаго-н. небяспечнага або непрыемнага.

А. ад крытыкі.

|| незак. адгаро́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накалупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Калупаючы, аддзяліць, дастаць нейкую колькасць чаго-н.

Н. каранёў валяр’яну.

|| незак. накалу́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паспо́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Адпароць, аддзяліць усё, многае.

П. нашыўкі.

2. Палкай, шастом скінуць усё, многае.

П. гнёзды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Распароўшы, разарваўшы ніткі на шве, аддзяліць прышытае.

А. падкладку.

|| незак. адпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак.

1. што і чаго. Аддзяліць агароджай у сваю карысць.

У. пожні.

2. што. Акружыць агароджай.

У. двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)