Vóranzeige

f -, -n папярэ́дняя аб’я́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Абве́стка ’аб’ява’ (БРС). Наватвор пачатку XX ст. (гл. Гіст. лекс., 255), частковая калька з польск. obwieszczenie (там жа, 256), абвясціць да весць, ведаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прагра́ма ’план дзейнасці, работ’, ’парадак правядзення’, ’кароткі змест (курса, канцэрта)’ (ТСБМ). Праз рус. програ́мма ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 97) з франц. programme < грэч. πρόγραμμα ’аб’ява, загад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

объявле́ние ср.

1. (действие) аб’яўле́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.;

2. (извещение) аб’я́ва, -вы ж., абве́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афі́ша

(фр. affiche)

аб’ява аб спектаклі, канцэрце, лекцыі, якая вывешваецца на відным месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

standing room [ˈstændɪŋˌrʊm] n. стая́чае ме́сца, ме́сца для стая́ння;

standing room only біле́ты то́лькі на стая́чыя ме́сцы (аб’ява)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Affiche

[a'fi:ʃə]

f -, -n афі́ша, аб’я́ва, плака́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Annonce

[a'nɔ˜:sə]

f -, -n (газе́тная) аб’я́ва, рэкла́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zéitungsanzeige

f -, -n аб’я́ва ў газе́це

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Апавяда́нне (літар. тэрмін). Укр. оповідання, польск. opowiadanie. З польскай; замацавалася на пач. XX ст. (Гіст. мовы, 2, 147). Ст.-бел. оповеданье (з XVI ст. — Гіст. мовы, 1, 240) ’аб’ява’ ад дзеяслова апавядаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)