comprehend

[,kɑ:mprɪˈhend]

v.

1) разуме́ць; ця́міць, ке́міць

2) абыма́ць (абша́р); зьмяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uninhabited

[,ʌnɪnˈhæbɪtɪd]

adj.

1) незасе́лены, бязьлю́дны (абша́р)

2) нежылы́, пусты́ (дом)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разло́г, ‑у, м.

Абшар; адкрытая прастора. Бліскучым срэбрам выбіваліся рэчкі ў нізкіх берагах, раскрываліся шырокія разлогі балотных нізін, заросшых дзікаю травою, аерам і чаротам. Колас. Хутка абсыхалі пясчаныя разлогі паўз Прыпяць. Мележ. А там жа, на тых высокіх разлогах, сеяць ужо можна. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чысце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца больш чыстым (у 1, 4 і 7 знач.). За крокам крок, за метрам метр, За гектарам гектар — Чысцее поле тарфянішч, У сонцы ўжо абшар. Купала. Мы пілавалі тут і палявалі, Душой чысцелі ў чысціні расы. Камейша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

forestry

[ˈfɔrɪstri]

n.

1) лясна́я гаспада́рка

2) лесаво́дзтва n

3) лясны́ абша́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

біём

(англ. biome, ад гр. bios = жыццё)

сукупнасць раслінных і жывёльных арганізмаў, якія насяляюць пэўны экалагічны аднародны абшар, напр. еўразійскую тундру або канадскія лясы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сіве́ц, сіўцу, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства злакаў з цвёрдым шчацінападобным сцяблом, якая сустракаецца на дрэннай пашы, лузе. За шляхам, што вёў у Старочын, ляжаў абшар пяску, парослы рэдзенькім сіўцом. Чарнышэвіч. Там [на пустыры] нават трава людская не расце. Адзін сівец з быльнягом толькі раскашуюцца ўлетку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quicksand

[ˈkwɪksænd]

n.

1) плыву́н -а́ m., зыбу́чы пясо́к

2) абша́р тако́га пяску́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прасто́р, ‑у, м.

1. Свабоднае вялікае месца, абшар. Стэпавы прастор. □ Лес адшумеў, расступіўся: перада мною бясконцы ясны прастор. Скрыган.

2. перан. Свабода, раздолле. Прастор, чыстата, мякка і пах які духавіты. Лынькоў. Тут [на заводзе], спадзяваўся Андрэй, будзе большы, чым дзе, прастор для яго вынаходстваў і рацыяналізатарскіх прапаноў. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expanse

[ɪkˈspæns]

n.

1) абша́р -у m., прасто́ра; разьле́гласьць, даль f.

2) раздо́льле n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)