прафа́н м Láie m -n, -n, Profáne m -n, -n;

абсалю́тны прафа́н ein blútiger Láie

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

магі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магілы. Магільны камень. Магільны насып.

2. Такі, як у магіле. Магільны холад. // Абсалютны, поўны (аб цішыні, спакоі). Магільная цішыня была ў Чыкілевічавай хаце, калі старшыня сельсавета агалошваў.. грозную рэвалюцыю. Колас.

3. Глухі, нізкі; замагільны (пра голас).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

völlig

1.

a по́ўны, абсалю́тны, канчатко́вы

2.

adv по́ўнасцю, ца́лкам, зусі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crass [kræs] adj.

1. дурны́, неразу́мны, безразва́жны;

crass behaviour неразу́мныя паво́дзіны

2. по́ўны, абсалю́тны (пра дурасць, некультурнасць і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

слых, -у, м.

1. Адно з пяці знешніх пачуццяў, якое дае магчымасць успрымаць гукі.

Органы слыху.

2. Здольнасць правільна ўспрымаць і аднаўляць музычныя гукі.

Абсалютны с.

Падбіраць музыку на слых.

3. Вестка, гаворка пра каго-н., звычайна нічым яшчэ не падмацаваная.

Сярод людзей пра гэта пайшоў нядобры с.

◊

Ні слыху ні дыху (разм.) — няма ніякіх вестак.

|| прым. слыхавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Слыхавыя органы.

С. апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

crass

[kræs]

adj.

1) по́ўны; канчатко́вы, абсалю́тны

crass ignorance — по́ўнае не́вуцтва

2) про́сты, недаліка́тны, грубія́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

absolutny

absolutn|y

абсалютны, поўны, вычарпальны, неабмежаваны;

~a cisza — поўная цішыня;

~a większość — абсалютная большасць;

zero ~e фіз. абсалютны нуль;

~e szczęście — бязмежнае шчасце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кру́глы, -ая, -ае.

1. Які мае форму круга, шара, кола або падобны да іх па форме.

К. мячык.

К. стол.

2. Поўны, абсалютны (разм.).

Круглая сірата.

К. выдатнік.

3. Вылічаны без дробавых адзінак.

Круглыя лічбы.

4. Увесь, цэлы (у спалучэнні са словамі год, дзень, суткі).

◊

Круглая (кругленькая) сума — пра вялікія грошы.

|| памянш.-ласк. кру́гленькі, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; разм.).

|| наз. круглата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

únbedingt

1.

a

1) безумо́ўны

2) абсалю́тны (спакой, поспех)

2.

adv безумо́ўна, абавязко́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusgemacht

a

1) вы́рашаны

éine ~e Sáche — вы́рашаная спра́ва

2) даскана́лы, абсалю́тны, зако́нчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)