wenn

cj

1) калі́, у вы́падку калі́

~ der Sómmer begínnt — калі́ пачына́ецца ле́та

2) калі́, у той час як

~ du Zeit hast, komm zu mir — калі́ ты ма́еш час, то прыхо́дзь да мяне́

~ auсh! — ну калі́ на́ват так!; ну хоць бы і так!

Sie müssen es tun, und ~ es noch so schwer wä- re — Вы паві́нны гэ́та зрабі́ць, як бы ця́жка яно́ ні было́

~ doch — калі́ б

~ doch wénigstens, ~ doch nur — хоць бы

~ nur — то́лькі б

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cover

[ˈkʌvər]

1.

n.

1) во́кладка f. (кні́гі); на́крыўка f. (гаршка́, сло́іка)

2) прыкрыцьцё, по́крыва n.; за́сьціл -у m.

under the cover of night — пад по́крывам но́чы

3) ахо́ва f.; схо́вішча n., укрыцьцё n.

4) за́расьнік -у m.

5) прыбо́р -у m. (на стале́ для яды́)

6) канвэ́рт -а m.

2.

v.t.

1) закрыва́ць; пакрыва́ць; засьціла́ць (стол)

Snow covered the ground — Сьнег пакры́ў зямлю́

2) апрана́ць (-ца); адзява́ць (-ца); насі́ць; надзе́ць ша́пку на галаву́

3) (пра пту́шку) сядзе́ць на я́йках

4) (пра самца́) пакрыва́ць (са́мку)

5) засланя́ць (ад ве́тру); закрыва́ць; ахо́ўваць

6) хава́ць, скрыва́ць, уто́йваць (пачу́цьці, памы́лку)

7) ахапля́ць (тэ́му, матэрыя́л)

8) займа́ць (прасто́ру), расьця́гвацца

9) прае́хаць, зрабі́ць

to cover a distance — прае́хаць адле́гласьць

10) пакрыва́ць (выда́ткі)

11) піса́ць рэпарта́ж, фатаграфава́ць (для прэ́сы)

•

- break cover

- cover up

- run for cover

- under cover

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

help

[help]

1.

v.

1) дапамага́ць

2) выле́чваць

The doctor helped my sore eye — Ле́кар вы́лечыў маё хво́рае во́ка

3) стры́мваць, прадухіля́ць

it can’t be helped — На гэ́та ра́ды няма́; нічо́га ня зро́біш

Can’t help it — Нічо́га не магу́ зрабі́ць

4) стры́мвацца

He can’t help yawning — Ён ня мо́жа паўстрыма́цца ад пазяха́ньня

She can’t help thinking of it — Яна́ ня мо́жа ня ду́маць пра гэ́та

5) падава́ць, частава́ць (за стало́м)

Help yourself — Бярэ́це, калі́ ла́ска са́мі

May I help you to some meat? — Ці магу́ пада́ць вам мя́са?

2.

n.

1) дапамо́га f.

2) памага́ты -ага m., памага́тая f.

3) наня́ты рабо́тнік ці рабо́тніца; служа́нка, на́ймічка f., на́йміт -а m.

4) сро́дак -ку m.; парату́нак -ку m.

•

- help down

- help into

- help off

- help oneself to

- help out

- So help me God

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

back​3 [bæk] v.

1. ру́хацца ў адваро́тным напра́мку;

back a car дава́ць за́дні ход машы́не

2. падтры́мліваць (план, рэзалюцыю і да т.п.);

They backed her in the choice of career. Яны падтрымалі яе выбар прафесіі.

3. субсідзі́раваць, фінансава́ць

4. пакрыва́ць (чым-н.);

back a book перапле́сці кні́гу;

a coat backed with fur паліто́ з фу́травай падшэ́ўкай

5. прымыка́ць (зза́ду);

The house is backed by a hill. Дом стаіць ля падножжа ўзгорка.

back away [ˌbækəˈweɪ] phr. v. ад’язджа́ць; адступа́ць

back off [ˌbækˈɒf] phr. v. адступа́ць, адступа́цца; адрака́цца; адмаўля́цца; біць адбо́й;

Back off! slang Адстань!/Адчапіся!

back out [ˌbækˈaʊt] phr. v. (of) ухіля́цца (ад чаго-н.);

back out of the promise не стрыма́ць абяца́нне

back up [ˌbækˈʌp] phr. v.

1. падтры́мліваць;

back up words with deeds падмацо́ўваць сло́вы спра́вамі;

back up a theory with facts падмацо́ўваць тэо́рыю фа́ктамі

2. дава́ць за́дні ход (пра машыну)

3. суправаджа́ць му́зыкай

4. comput. зрабі́ць дадатко́вы/рэзерво́вы экзэмпля́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

face​1 [feɪs] n.

1. твар; аблі́чча (таксама перан.);

He pulled a long face. Яго твар зрабіўся сумным.

2. вы́раз тва́ру : a sad/happy/smiling face су́мны/ра́дасны/усме́шлівы твар;

His face fell when he read the telegram. Яго твар пахмурнеў, калі ён прачытаў тэлеграму.

3. цыфербла́т

4. бок, паве́рхня (чаго-н.);

the north face of the mountain паўно́чны бок гары́

5. хара́ктар, аспе́кт (чаго-н.);

the unacceptable face of drinking непрыма́льны хара́ктар алкагалі́зму

♦

face to face тва́рам у твар;

face-to-face talks прамы́я перамо́вы;

in the face of насу́перак, нягле́дзячы на;

on the face of it на пе́ршы по́гляд, зне́шне;

to smb.’s face адкры́та, у твар;

have the face to do smth. BrE, infml мець наха́бства зрабі́ць не́шта зага́ннае;

lose face упа́сці ў чыі́х-н. вача́х;

make/pull faces at smb. грыма́снічаць;

save face зберагчы́ рэпута́цыю;

wipe off the face of the earth сце́рці з тва́ру зямлі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heat​1 [hi:t] n.

1. гарачыня́; спёка, спяко́та;

summer heat ле́тняя спёка;

heat haze ма́рыва, мро́іва

2. гара́чка, павы́шаная тэмперату́ра;

fever heat гара́чка; ліхама́нка;

blood heat нарма́льная тэмперату́ра це́ла

3. тэмперату́ра (звыч. высокая); цяпло́, цеплыня́ (у памяшканні, машыне і да т.п.);

What is the heat of the water today? Якая сёння тэмпература вады?;

Today is 35 degrees of heat. Сёння 35 градусаў цяпла;

moderate heat уме́ранае цяпло́;

Cook in the heat of the oven at 200°. Гатуйце ў духоўцы пры тэмпературы 200°.

4. ацяпле́нне

5. запа́л, імпэ́т, заўзя́тасць; гара́чнасць;

heat of youth юна́цкі запа́л;

do smth. in the heat of the moment зрабі́ць што-н. з гара́чкі/пагарачы́ўшыся

6. на́ціск; прыму́с;

put the heat on smb. наці́снуць на каго́-н., прыпе́рці каго́-н. да сцяны́

7. sport ра́ўнд (бокс); гіт; забе́г, зае́зд або́ заплы́ў на пэ́ўную дыста́нцыю;

a final heat фіна́льны забе́г;

a dead heat адначасо́вы фі́ніш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Калыва́ць ’вагаць, хістаць’ (БРС; зах.-бел., Весці), калывацца (БРС, ТСБМ, Бір.; Сл. паўн.-зах.; Сцяшк., Федар.). Магчыма, сюды і ашм. калыта́цца ’ківацца’ (зуб… калытайацца), калі гэта не з калатацца ’калаціцца, трэсціцца — ківацца’. Фанетычна дакладная паралель ва ўкр. коливати ’хістаць, калываць’, ’ісці павольна, хістаючыся’, што неабходна разглядаць як бел.-укр. інавацыю на базе больш архаічнага *kolybati (рэканструкцыю дазваляюць зрабіць зафіксаваныя ў рус. і каш. арэалах лексемы, статус укр. колибати, якое прыводзіць Фасмер, 2, 299, няясны). Паводле Трубачова, Эт. сл. 10, 164, да шырока вядомага прасл. kolěbati. Звяртаецца ўвага (там жа, 130), што ‑y‑ ў *kolybati хутчэй за ўсё дыфтангічнага паходжання, калі гэта сапраўды ў адносінах ‑ě‑, ‑oi‑ ў kolěbati. Той факт, што ад *kolybati утвораны інтэнсівы kolysati/kolyxati (больш шырока вядомыя ў славянскіх мовах), безумоўна, сведчыць на карысць вялікай архаічнасці формы *kolybati. З даўніх прапаноў спробы знайсці і.-е. адпаведнікі (Патабня, Цупіца) падтрымкі не знайшлі, як і меркаванні Міклашыча, а пазней Бернекера аб сувязі з kolo. Слаўскі (2, 347) не выключае магчымай сувязі з гукапераймальнымі ўтварэннямі (аналагічныя думкі яшчэ ў Бернекера і Скока) тыпу польск. дыял. klebotać, chlebotać ’калываць, хістаць, муціць’, рус. хлебать і асабліва дыял. хлебестать ’калывацца, хістацца і да т. п.’; БЕР (2, 550) дапускае і.-е. праформу *k​u̯ol‑ што вельмі няпэўна; спосаб утварэння няясны. Трубачоў (Эт. сл., 10, 130, 395) прымае як найбольш верагодную версію, якая была распрацавана Голубам–Копечным (176) і Махэкам₂ (268), дзе kolěbati разглядаецца як прэфіксальнае. Пры гэтым пярэчанні датычаць у першую чаргу самога факта такога рашэння, паколькі ў дэталях этымалогія Махэка дастаткова абгрунтаваная. Сапраўды, падобныя прэфіксальныя ўтварэнні (тыпу ўкр. ковертати) сустракаюцца сярод дзеясловаў руху, другая частка злажэння добра параўноўваецца Махэкам з літ. láibas ’тонкі, высокі’, лат. laībs ’тонкі, слабы’, што з семантычнага пункту погляду таксама сумненняў не выклікае. Трубачоў (Эт. сл., 10, 164) адзначае, што, калі тлумачыць *ko‑lěb‑ < *loib‑, як Махэк₂, 268, фанетыку кораня *lyb можна разумець як экспрэсіўную трансфармацыю *loib‑ > *lŭb‑ > *lyb‑, а гэта знаходзіць аналогію ў літ. мове, дзе, магчыма, роднаснае láibas мае экспрэсіўны варыянт lùiba, luibà; аб адносінах ui/аі (< і.-е. оі) гл. Буга, Rink., 1, 459; 2, 263; а lùiba спецыяльна 1, 298.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́та, ле́то, ліэ́то, лі́то ’самая цёплая пара года’ (ТСБМ, Бяльк., Касп., Сцяшк., Яруш., ТС; драг., стол., Нар. лекс., Сл. паўн.-зах.), лі́та (мн. л.) ’слаі ў драўніне, паводле якіх вызначаюць узрост дрэва’ (Клім.; бяроз., Шатал.), ’год’ (Касп., Яруш.), лета ў лета ’круглы год’ (ТСБМ), на ле́та ’на будучы год’ (Яруш., Бяльк.), лета ле́цкае ’на працягу ўсяго лета’ (Ян.), ліэто, літо ’цыкл летніх абрадавых песень’ (Бес., Клім.), драг. літа́ (мн. лік) у выразе: выхо́дытэ з літ ’перыяд заканчэння клімаксу ў жанчын’ (І. Лучыц-Федарэц), памянш. летка, летко, ле́цечка (Кл., Шат., Яруш., Мат. Гом., Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг.), ле́тны, летні, літный, ле́тненькі (ле́тнянькі, летні́нькі) ’летні’, ’цёплы, цеплаваты, ледзь цёплы, трохі падагрэты’ (Сцяшк., Бяльк., Шат., ТСБМ, Касп., Сл. паўн.-зах.; нясв., Жд. 2, Др.-Падб., Гарэц., Юрч.), лудз. ’яравы’ (Сл. паўн.-зах.), слуц. ле́ткі ’тс’ (Нар. словатв.), летавы ’летні’ (Федар. Дад.), ваўк. летні ’стары’ (БНТ, Лег. і пад.), ст.-бел. лѣтный, лѣтний ’які адбываецца летам, які прызначаны для выкарыстання летам’, ’аднагадовы, адналетні’, ’немалады’ (Булахаў, Гіст., 113). Укр. літо, рус. лето, польск. lato, палаб. lʼotü в.-луж. lěćo, н.-луж. і в.-луж. lěto, чэш. léto, славац. leto, славен. lę́to, серб. ле̏то, харв. ljȅto, макед. лето, lʼatu, балг. лято, ст.-слав. лѣто ’самая цёплая пара года’ > ’год (= час ад лета да лета)’, прасл. lěto. Найбольш пераканаўчай са шматлікіх версій пра паходжанне лексемы можна лічыць этымалогію Ваяна (BSL, 64 (2), 124–126), які супастаўляе прасл. lěto з літ. lė̃tas ’павольны, ціхі, спакойны, лагодны’, лат. lę̄ts ’лёгкі’, лац. lēnis ’лагодны, памяркоўны’ і адносіць іх да і.-е. *lē‑ ’паслабіць, зрабіць больш лёгкім’. Махэк₂ (328) супастаўляе слав. lěto з лац. laetus, якое першапачаткова мела значэнне ’добры, прыемны, уцешлівы’, ’які добра выглядае’. Мартынаў (Балто-слав.-итал. изол., 21–22) адносіць прасл. lěto (vermę) да італ. інфільтратаў, супастаўляючы яго з лац. laetus ’багаты, плённы, квітнеючы, радасны, спрыяльны, прыемны, бліскучы, шыкоўны, тлусты’. Такім чынам, прасл. lěto (з суф. ‑to, як žito) азначала ’час, перыяд, калі палягчэла з холадам, калі ўсё цвіце, калі чалавеку прыемна, радасна, калі ўсяго ў дастатку’. Іншыя версіі гл. Слаўскі, 4, 70–71; Фасмер, 2, 488–489; Скок, 2, 336–337; Бязлай, 2, 137.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́ла

1. нареч. ма́ло, немно́го;

ён м. гаво́рыць — он ма́ло говори́т;

м. кары́сці ад гэ́тага — ма́ло (немно́го) по́льзы от э́того;

м. фа́ктаў прыве́дзена — ма́ло фа́ктов приведено́;

2. в знач. безл. сказ. ма́ло, недоста́точно;

на паку́пку м. гро́шай — на поку́пку ма́ло (недоста́точно) де́нег;

хі́ба яму́ м. рабо́ты? — ра́зве ему́ ма́ло (недоста́точно) рабо́ты?;

м. сказа́ць, трэ́ба зрабі́ць — ма́ло (недоста́точно) сказа́ть, на́до сде́лать;

◊ м. што — ма́ло (ли) что;

і кло́пату (го́ра) м. — и го́ря ма́ло;

ці м. як — ма́ло (ли) как;

ма́ла хто — ма́ло кто, немно́гие;

ці м. які́ — ма́ло (ли) како́й;

ці м. дзе — ма́ло (ли) где;

ці м. хто — ма́ло (ли) кто;

м. таго́, што... — ма́ло того́, что...;

ча́су м. (няма́) — вре́мя не те́рпит;

м. ка́шы еў — ма́ло ка́ши ел;

ні мно́га ні м. — ни мно́го ни ма́ло;

ці мно́га, ці м. — до́лго ли, ко́ротко ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

należeć

należ|eć

незак. do kogo/czego 1. належаць, прыналежаць;

on ~y do grupy wybitnych działaczy — ён належыць да ліку выдатных дзеячаў;

to ~y do jego obowiązków — гэта ўваходзіць у яго абавязкі;

2. адносіцца; датычыць;

to do mnie nie ~y — гэта мяне не датычыцца;

3. безас. трэба; належыць;

~y to zrobić — трэба (належыць) гэта зрабіць;

nie ~y drażnić psa — не трэба дражніць сабаку;

~eć do historii — стаць гісторыяй; адысці ў мінулае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)