Сці́жма ’вялікая колькасць, мноства’ (ТСБМ; Клім., ЛА, 5), сюды ж і сці́жла ’чарада кароў’ (петрык., Шатал.). Гл. ціжма; пра другасны характар формаў з ‑ма гл. Мельнічук, Зб. Беладзеду, 165.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сложи́ться​I сов. скла́сціся; (создаться) ствары́цца; (сформироваться) сфармірава́цца;

обстоя́тельства сложи́лись благоприя́тно абста́віны скла́ліся спрыя́льна;

у него́ ещё не сложи́лся хара́ктер у яго́ яшчэ́ не скла́ўся (не сфармірава́ўся) хара́ктар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

outgoing [ˈaʊtgəʊɪŋ] adj.

1. тавары́скі, дружалю́бны; спага́длівы, чу́лы;

an outgoing personality ужы́ўчывы/тавары́скі чалаве́к, лёгкі чалаве́к/хара́ктар

2. які́ ідзе ў адста́ўку;

the outgoing president прэзідэ́нт, тэ́рмін яко́га на пасту́ зака́нчваецца

3. выхо́дны;

outgoing phone calls выхо́дныя тэлефо́нныя званкі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Во́сьдзека, восьдзечка ’вось тут, блізка’ (Шат.). З вось + дзе + ка, дзе ‑ка — вядомая пры ўтварэнні прыслоўяў часціца; ‑ч‑ перад ‑ка надае прыслоўю ласкальны характар (Карскі 2-3, 68 і наст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nierówny

1. няроўны;

nierówny plac — няроўны пляц;

2. неаднолькавы; няроўны;

nierówny poziom — неаднолькавы ўзровень;

nierówny charakter перан. няроўны (зменлівы) характар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hartować

незак. гартаваць, загартоўваць;

hartować charakter — загартоўваць характар;

hartować dziecko kąpielami w chłodnej wodzie — загартоўваць дзіця купаннем у халоднай вадзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

decided

[dɪˈsaɪdɪd]

adj.

1) выра́зны, пэ́ўны, бясспрэ́чны

a decided advantage — бясспрэ́чная перава́га

2) мо́цны, цьвёрды (хара́ктар), катэгары́чны

a man of decided opinions — чалаве́к катэгары́чных пагля́даў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

make-up, makeup

[ˈmeɪkʌp]

n.

1) склад, хара́ктар -у m.

2) грымі убра́ньне акто́ра

3) касмэ́тыка f.

4) Print. макетава́ньне n., вёрстка f. (кні́гі, газэ́ты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

за́ячы і зае́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да зайца (у 1 знач.). Заячыя сляды. Заячае футра. // Зроблены з футра зайца. Заячая шапка.

2. перан. Нясмелы, баязлівы. Заячы характар. Заечая натура.

3. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Заячая капуста. Заячая канюшына. Заячае шчаўе.

•••

Заячая губа гл. губа.

Заячая душа гл. душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архітэкту́ра, ‑ы, ж.

Майстэрства праектавання, будавання і мастацкага афармлення пабудоў; дойлідства. Архітэктура старажытных грэкаў. // Навука пра ўзвядзенне будынкаў. Курс архітэктуры. // Характар, стыль пабудовы. Гатычная архітэктура. Беларуская народная архітэктура.

•••

Арганічная архітэктура — адзін з кірункаў архітэктуры, які ўзнік у 30‑я гг. 20 ст. ў ЗША і атрымаў пашырэнне ў Італіі, Бразіліі і іншых краінах.

[Лац. architectura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)