асфа́льтавае п. даро́гі — асфа́льтовое покры́тие доро́ги;
2. (верхний слой, покрывающий что-л.) покро́в м.;
сне́жнае п. — сне́жный покро́в;
◊ пад ~ццём — (чаго) под покро́вом (чего)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эктадэ́рма
(ад экта- + дэрма)
1) знешні зародкавы лісток мнагаклетачных жывёльных арганізмаў і чалавека (параўн.энтадэрма 1);
2) знадворны слой сценкі цела кішачнаполасцевых (параўн.энтадэрма 2).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
АПТЫ́ЧНЫ ДЫСК,
носьбіт інфармацыі ў выглядзе дыска, прызначаны для высакаякаснага запісу і ўзнаўлення гуку, відарыса, тэксту і інш. з дапамогай лазернага выпрамянення. Аснова аптычнага дыска — празрысты матэрыял (шкло, пластмаса і інш.), на які наносіцца рабочы слой, дзе пры лічбавым аптычным запісе ўтвараюцца мікраскапічныя паглыбленні (піты), што ў сукупнасці складаюць кальцавыя або спіральныя дарожкі. У параўнанні з традыц. спосабамі запісу і ўзнаўлення інфармацыі (мех., магн.) аптычныя дыскі маюць больш высокую шчыльнасць запісу (да 108 9> біт/см²), большую даўгавечнасць носьбіта з-за адсутнасці мех. кантакту паміж ім і счытвальным прыстасаваннем, меншы час доступу да інфармацыі (да 0,1 с).
Рабочы слой аптычнага дыска для аднаразовага запісу і шматразовага ўзнаўлення — лёгкаплаўкая плёнка таўшч. да 0,03 мкм. Пад уздзеяннем лазернага выпрамянення ў працэсе запісу адбываецца лакальнае расплаўленне або выпарэнне рабочага слоя. З такіх дыскаў з больш тоўстай плёнкай (да 0,15 мкм) робяць метал. матрыцу для стварэння дыскаў-копій (уласна аптычны дыск) метадам прасавання або ліцця пад ціскам. Напр., на дыск дыяметрам 356 мм можна запісаць ТВ-праграму працягласцю да 2 гадз. або стварыць пастаянную вонкавую памяць для ЭВМ аб’ёмам да 4 Гбайт, лічбавыя аптычныя грампласцінкі дыяметрам 120 мм (кампакт-дыскі) маюць працягласць гучання да 1 гадз. Кампакт-дыскі для пастаяннай вонкавай памяці ЭВМ змяшчаюць да 500 Мбайт інфармацыі. У рэверсіўных аптычных дысках, дзе шматразова (да 107 цыклаў) ажыццяўляецца запіс — узнаўленне — сціранне інфармацыі, рабочы слой з паўправадніковых або магнітааптычных матэрыялаў. Маюць дыяметр да 305 мм, аб’ём памяці да 2 Гбайт. Могуць замяняць стацыянарныя накапляльнікі ЭВМ вінчэстэрскага тыпу.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
repel[rɪˈpel]v.fml
1. адпі́хваць; выкліка́ць агі́ду;
Her heavy make-up and cheap scent repelled him. Тоўсты слой грыму на яе твары і танныя духі выклікалі ў яго агіду.
2. адбіва́ць; адганя́ць;
repel an attack адбі́ць ата́ку;
a cream that repels insects крэм, які́ адганяе насяко́мых
3.phys. адштурхо́ўваць; адштурхо́ўвацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
scale1[skeɪl]n.
1. луска́, лускаві́нка;
a lizard’s scale луска́я́шчаркі
2. то́нкі слой, плёнка, шалупі́нне;
scrape off scale саскраба́ць шалупі́нне
3. на́кіп (на чайніку)
4. зубны́ ка́мень
♦
remove the scales from the eyes расплю́шчыць во́чы (на рэальны стан спраў);
Scales fell from his eyes. Заслона спала з яго вачэй.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ply
I[plaɪ]
v., -plied, -plying
1) займа́цца
2) шчы́ра працава́ць, наляга́ць на што
3) дапы́твацца, шмат пыта́цца
4) рэгуля́рна курсава́ць (пра аўто́бус)
II[plaɪ]
n., pl. plies
таўшчыня́f.; пласт -у, слой -ю m., сто́лка f.
three-ply rope — вяро́ўка з трох па́смаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сто́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Рмн. ‑лак; ж.
Слой, пласт; складка чаго‑н. Вострымі кравецкімі ножнамі я лёгка выразаў дзве столкі лямцу па велічыні гатовай падкладкі.Якімовіч.Строгія столкі заслоны ўзвіліся.Глебка./увобразнымужыв.Туману распаўзліся столкі ад хат у поле, на загон.Дубоўка.
•••
У адну столку (у дзве, тры і г. д. столкі) — у адзін (два, тры і г. д.) разы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АДСТРА́Т
(ад лац. ad пры, каля + stratum слой),
сляды ўзаемадзеяння мовы прышэльцаў і тубыльцаў на фанетычным, лексічным, граматычным узроўні. Пры гэтым не адбываецца асіміляцыі, а абедзве моўныя сістэмы працягваюць суіснаванне (скандынаўскі ўплыў на англ. мову 9—11 ст., цюркскі адстрат у бел. мове, напр.: кіндзюк — зельц). Часам тэрмін «адстрат» ужываецца для абазначэння ўзаемапранікнення тэрытарыяльна сумежных, але не блізкародных моў (бел. і літоўскай; напр., валандацца, клыпаць). Паняцце «адстрат» уведзена М.Барталі ў 1936.