сабо́й зваротны займ: перакладаецца найчасцей зваротным займ з прыназ mit: sich (пры дзейніку ў 3-й асобе); mich, mir, uns (пры дзейніку ў 1-й асобе); dich, dir, euch (пры дзейніку ў 2-й асобе);
над сабо́й я ўба́чыў самалёт über mir sah ich ein Flúgzeug
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
splash2 [splæʃ] v.
1. пы́рскаць; пы́рскацца; распы́рскваць; распы́рсквацца; расплёскваць; расплёсквацца;
splash water on/over the floor расплёскваць ваду́ па падло́зе
2. плёскаць; плёскацца; плю́хацца; бу́хнуцца (у ваду)
3. усыпа́ць, усе́йваць;
fields splashed with poppies усе́яныя ма́камі палі́
4. infml тра́ціць, транжы́рыць;
splash money about пуска́ць гро́шы на ве́цер
splash down [ˌsplæʃˈdaʊn] phr. v. прывадні́цца (пра самалёт)
splash out [ˌsplæʃˈaʊt] phr. v. infml гуля́ць, п’я́нстваваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
кла́сціся, кладу́ся, кладзе́шся, кладзе́цца; кладзёмся, кладзяце́ся, кладу́цца; кла́ўся, кла́лася; кладзі́ся; незак.
1. Прымаць ляжачае становішча.
К. на ложак.
2. Укладвацца, размяшчацца для сну, адпачынку.
К. адпачыць.
3. Адпраўляцца на лячэнне.
К. ў шпіталь.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрываць, засцілаць сабою што-н., распаўсюджваючыся па паверхні.
Туман клаўся ў нізіне.
Снег кладзецца на палі.
5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Браць які-н. напрамак (пра самалёт, карабель).
6. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Добра падавацца кладцы.
Цэгла добра кладзецца ў сцяну.
7. перан. Свабодна, лёгка выкладацца, выказвацца (пра думкі, словы і пад.).
Фразы лёгка кладуцца на паперу.
8. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., на каго-што. Станавіцца чыім-н. доўгам, абавязкам, заняткам і пад.
Цяпер усе клопаты па гаспадарцы кладуцца на матчыны плечы.
|| зак. пакла́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -кладзе́цца (да 1—4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спусці́цца
1. herúntersteigen* vi (s), hinábsteigen* vi (s);
спусці́цца да ўзро́ўня каго-н auf das Niveau [ni´vo:] (G) herábsinken* [hinábsinken*];
спусці́цца каго-н з ле́свіцы разм j-n die Tréppe hinúnterwerfen*;
2. (пра самалёт) níedergehen* аддз vi (s);
3. (уніз па рэчцы) flússab(wärts) fáhren*; flússab(wärts) schwímmen* (пра плыўца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вядо́мы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, пра якога ведаюць. Вядомыя ўсяму свету падзеі. Вядомы ўсім верш. Ехаць па вядомай дарозе. // Знаёмы ўсім якімі‑н. якасцямі. Вядомы гуляка.
2. Які карыстаецца шырокай папулярнасцю; славуты. Вядомы сталічны тэатр. Вядомы мастак. Партрэт вядомага вучонага. □ [Настаўніца:] — Вядомая беларуская паэтэса Цётка пісала і вершы і прозу. Брыль. З усіх рэспублік, з усёй нашай бацькаўшчыны прыехалі.. [у Крэмль] вядомыя людзі, каб сказаць сваё слова ў абарону міру. Бялевіч.
3. у знач. наз. вядо́мае, ‑ага, н. Дадзеная велічыня; проціл. невядомае.
•••
Вядомая справа гл. справа.
Вядомая рэч гл. рэч.
вядо́мы 2, ‑ая, ‑ае.
Які ідзе ўслед за вядучым (у 2 знач.). Вядомы самалёт. Вядомы танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разве́дчык, ‑а, м.
1. Той, хто пасланы ў разведку (у 1 знач.), які ўваходзіць у склад разведкі (у 3 знач.). У час гітлераўскай акупацыі егер Мацута быў правадніком і разведчыкам у партызанскім атрадзе. В. Вольскі. Разведчыкі даносілі з усіх бакоў адно: абарона на поўдні і поўначы прарвана. Брыль. // Самалёт або судна, якія вядуць назіранне за праціўнікам.
2. Агент разведкі (у 4 знач.). Як і трэба было чакаць, факір аказаўся разведчыкам адной з вялікіх дзяржаў. Мікуліч.
3. Спецыяліст па разведцы нетраў, па пошуках карысных выкапняў. Разведчыкі выявілі багатыя нафтавыя паклады. // перан. Пра першаадкрывальніка, заснавальніка чаго‑н. Разведчыкі космасу. □ Мы — першыя ў свеце Разведчыкі будучыні, Наватары, багаборцы, Шчасця людскога Нястомныя творцы. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stable
I [ˈsteɪbəl]
1.
n.
1) ста́йня f.
2) хлеў -ява́ m.
3) бегавы́я ко́ні аднаго́ ўла́сьніка, каню́шня f., ко́нны заво́д
2.
v.t.
ста́віць у ста́йню, трыма́ць у ста́йні
•
- stables
II [ˈsteɪbəl]
adj.
1) усто́йлівы, стабі́льны; трыва́лы
stable currency — усто́йлівая валю́та
stable foundation — трыва́лы падму́рак
2) асто́йлівы (самалёт)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́лецець
1. (her)áusfliegen* vi (s); áuffliegen* vi (s) (пра птушку); ábfliegen* vi (s) (пра самалёт); heráusstürzen vi (s), hináusstürzen vi (s) (выскачыць);
матацы́кл вы́лецеў на даро́гу das Mótorrad kam auf den Weg gerást;
2. разм (быць выгнаным) hináusgeworfen wérden;
◊ гэ́та вы́лецела ў мяне́ з галавы́ das ist mir (gänzlich) entfállen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
scout
[skaʊt]
1.
n.
1) выве́днік, разьве́дчык -а m., выве́дніца, разьве́дчыца f.
2) выве́дніцкі самалёт або́ карабе́ль
3) выьве́дваньне n., выве́дка, разьве́дка f.
4) скаўт -а m.
2.
v.t.
1)
а) выве́дваць, разьве́дваць
б) шука́ць
Go and scout for firewood — Ідзі́ і пашука́й дро́ваў для во́гнішча
2) назіра́ць; сачы́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вядо́мы I в разн. знач. изве́стный; (несомненный — ещё) заве́домый;
~мыя ўсяму́ све́ту падзе́і — изве́стные всему́ све́ту собы́тия;
в. маста́к — изве́стный худо́жник;
в. гульта́й — изве́стный (заве́домый) лентя́й;
◊ ~мая спра́ва (рэч) — в знач. вводн. сл. изве́стное де́ло;
у ~май ступе́ні — в изве́стной сте́пени
вядо́мы II ведо́мый;
в. самалёт — ведо́мый самолёт;
~мае ко́ла — ведо́мое колесо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)