уступі́ць², -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак.
1. каго-што каму. Добраахвотна адмовіцца на карысць іншага.
У. свае пазіцыі.
У. месца.
У. дарогу каму-н.
2. каму-чаму і без дап. Пайсці на ўступкі, згадзіцца з чым-н.
У. просьбам.
3. каму-чаму ў чым. Аказацца горшым за каго-, што-н. у якіх-н. адносінах.
Ён нікому не ўступіць у храбрасці.
Яго веды не ўступяць вашым.
4. што каму. Прадаць або, прадаючы, аддаць дзешавей.
У. рэч за пяцьдзясят рублёў.
|| незак. уступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. усту́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1, 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
эцю́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. У выяўленчым мастацтве: твор, выкананы з натуры, які з’яўляецца першапачатковым накідам, эскізам, часткай будучага кампазіцыйнага цэлага.
2. мн. Маляванне фарбамі з натуры для практыкавання, загатоўкі эскізаў.
Пайсці на эцюды.
3. Невялікі твор навуковага, крытычнага і пад. характару, прысвечаны якому-н. асобнаму пытанню.
Лінгвістычныя эцюды.
4. Музычны твор віртуознага характару.
Эцюды Чэрні для цымбалаў.
5. Від задання (у музыцы, шахматнай гульні і пад.).
Зборнік эцюдаў для шахматыстаў.
6. Практыкаванне (звычайна імправізацыйнага характару), якое служыць для развіцця і ўдасканальвання тэхнікі артыстычнага майстэрства.
Паказаць э.
|| прым. эцю́дны, -ая, -ае (да 1, 3—5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Pension
[paŋzi'o:n]
f -, -en
1) пе́нсія
in die ~ géhen* — пайсці́ на пе́нсію
éine ~ bezíehen* — атры́мліваць пе́нсію
2) пансіён
in ~ gében* — адда́ць на по́ўны пансіён
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сцягну́цца
1. (злучыцца) sich zúziehen*;
2. (пра войскі і г. д) sich zusámmenziehen*;
3. разм (пайсці куды-н) sich fórtschleppen, fórtgehen* vi (s);
4. (быць знятым) mit (gróßer) Mühe áusgezogen [ábgenommen] wérden (пра адзенне, абутак і г. д)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ба́цька, ‑і; мн. бацькі, ‑аў; м.
1. Мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей; тата. Зачуўшы татаў ход знаёмы, Малыя з хаты высыпалі, За брамай бацьку сустракалі. Колас. // Вядомая і паважаная ў пэўных колах асоба. [Гарун:] — Павел Сцяпанавіч! Добрай раніцы, добрага здароўечка. Бацька ты наш родны! Шамякін. // Разм. Зварот да старога чалавека. Пераехаўшы [цераз рэчку], знаёмы партызан падзякаваў Грысю і зноў назваў яго бацькам. Кулакоўскі.
2. Самец у адносінах да свайго патомства.
3. чаго. Кніжн. Заснавальнік, пачынальнік якой‑н. навукі, вучэння. Акадэмік Карскі — бацька беларускай філалогіі.
•••
Выліты бацька, копія бацька — пра дзіця, з твару вельмі падобнае на бацьку.
Гадзіцца ў бацькі каму гл. гадзіцца.
Імя па бацьку гл. імя.
Пайсці па бацьку гл. пайсці.
Пасаджоны бацька — пры адсутнасці бацькі той з родзічаў, што выконвае на вяселлі ролю бацькі жаніха або нявесты.
Прыёмны бацька — чалавек, які прыняў дзіця ў сваю сям’ю на правах сына (дачкі).
Родны бацька, кроўны бацька — аднаго роду, адной крыві па бацькоўская лініі.
Увесь у бацьку — пра дзіця, якое з твару і характарам падобнае на бацьку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стопа́I ж.;
1. анат. ступня́, -ні́ ж.;
пло́ская стопа́ мед. пляска́тая ступня́;
2. (шаг, нога) уст. крок, род. кро́ку м.;
◊
напра́вить сто́пы пайсці́;
идти́ по (чьим-л.) стопа́м ісці́ па (чыіх-небудзь) сляда́х.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
określony
określon|y
акрэслены, азначаны;
udać się na ~e miejsce — пайсці на акрэсленае (вызначанае) месца;
przedimek ~y грам. азначальны артыкль
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
grzybek
grzyb|ek
м. грыбок;
pójść na ~ki разм. а) застацца ні з чым (ні пры чым);
пайсці ў адстаўку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дрэ́нны schlecht, schlimm;
дрэ́ннае вымаўле́нне éine schléchte Áussprache;
з ім жа́рты дрэ́нныя mit ihm ist nicht gut Kírschen éssen;
з гэ́тым жа́рты дрэ́нныя damit ist nicht zu spáßen;
пайсці́ па дрэ́ннай даро́зе перан auf die schíefe Ébene [Bahn] geráten* [kommen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
flöten
vi
1) (i)гра́ць на фле́йце
2) залі- ва́цца, спява́ць (пра салаўя)
3) гавары́ць падро́блена сало́дкім то́нам, заліва́цца салаўём
~ géhen* — прапа́сці, пайсці́ пра́хам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)