вво́дный
1. уво́дны;
вво́дный лист юр. уво́дны ліст;
2. (вступительный) усту́пны;
вво́дная статья́ усту́пны арты́кул;
3. грам. пабо́чны;
вво́дное предложе́ние пабо́чны сказ;
вво́дное сло́во пабо́чнае слова.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
простра́нный
1. (обширный) вялі́кі; шыро́кі; вялі́зны; (просторный) прасто́рны;
простра́нные владе́ния вялі́кія (шыро́кія, прасто́рныя) улада́нні;
2. (подробный) падрабя́зны; (многословный) шматсло́ўны, мнагасло́ўны;
простра́нное письмо́ падрабя́зны (шматсло́ўны, мнагасло́ўны) ліст.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
намудры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.
Разм. Тое, што і намудраваць. — Вось паглядзі, што мы тут намудрылі, — як бы сарамліва заўважыў .. [Платон Галавач], паказваючы на шырокі разгорнуты ліст паперы на стале. Хведаровіч. Выгнуліся гэтыя два дрэўцы, утварылі арку, а тады ўжо чаго толькі не намудрылі на гэтай арцы снег з марозам! Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Лапту́ха ’пухір на целе’ (Касп.), рус. пск., цвяр., наўг., алан. ’высыпка на целе пры воспе, адры, вятранцы; воспа, адзёр’, ’воспіны на твары’. Бел.-рус. ізалекса. Параўн. яшчэ рус. наўг., пск., пенз., ёкаў., прэйл., тарт. латушка, латушка ’адзёр’, лапты ’чырвоныя плямы і пісягі на целе’ (Даль, Б. м.). Генетычна звязана з лапта, лапата < прасл. !!!аръ!!!а < балт. /ар- (> літ. lapas, лат. lapa ’ліст’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пратако́л ’дакумент, у які запісваюць усё, што было сказана, зроблена і вырашана на сходзе, допыце’ (ТСБМ). Праз рус. протоко́л ’тс’, дзе з зах.-еўрап. моў: франц. protocole, ням. protokoll < лац. protocollum < грэч. πρωτόκολλον ’ліст, які прыклеены спераду на скрутак папірусу’ (гл. Фасмер, 3, 383 і наст.); не выключае, з улікам судовай практыкі ў ВКЛ, непасрэднае запазычанне з лац. prōtocōlum, параўн. Банькоўскі, 2, 792.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бланк
(фр. blanc = белы)
ліст паперы з друкаваным загалоўкам установы, прадпрыемства або з часткова надрукаваным тэкстам, астатняя частка якога запаўняецца пры неабходнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
aspen
[ˈæspən]
1.
n.
асі́на f.
2.
adj.
1) асі́навы
to tremble like an aspen leaf — дрыжэ́ць, як асі́навы ліст
2) Figur. дрыго́ткі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
elongate
[ɪˈlɔŋgeɪt]
1.
v.t.
падаўжа́ць (-ца); расьця́гваць (-ца)
2.
adj.
1) падо́ўжаны
2) прадо́ўжаны
3) Bot. даўгі́, вы́цягнуты й ву́зкі (як ліст вярбы́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пёрка 1, ‑а; Р мн. ‑рак; н.
Свердзел, які прымяняецца ў сталярскай справе.
пёрка 2, ‑а; Р мн. ‑рак; н.
1. Памянш. да пяро (у 1, 2 і 4 знач.).
2. Доўгі вузкі ліст якой‑н. расліны. Пёрка часнаку. Пёрка цыбулі. □ Сіняватыя пёркі аўса радавалі вока мяккімі, прыемнымі пералівамі. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
счы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Закрэсліць у многіх месцах; накрыць у беспарадку рысамі, пакрэсліць. [Экзаменатар] чырвоным і сінім алоўкам счыркала, пападкрэслівала ўсё маё ўкладанне. Грамовіч. — Што ж ты зрабіла, га, Алёнка? — узяў Рыгор дачку за руку. — З тваёй дысертацыі ліст выняла ды ўвесь счыркала, — адказала за дачку Галя. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)