◎ Наўмор ’насмерць, зусім’ (ТС). Да ўмарыць ’замучыць да смерці’, гл. мор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kíndskopf

er ist noch ein réchter [gróßer] ~ — ён яшчэ́ зусі́м дзіця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úrplötzlich

1.

a зусі́м нечака́ны, рапто́ўны

2.

adv ра́птам, зняна́цку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sheerly

[ˈʃɪrli]

adv.

абсалю́тна; ца́лкам; зусі́м; про́ста

sheerly out of curiosity — про́ста зь ціка́васьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

perfectly

[ˈpɜ:rfɪktli]

adv.

1) ве́льмі до́бра, выда́тна; даскана́ла

2) ца́лкам, ве́льмі дакла́дна; беззага́нна; зусі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

purely

[ˈpjʊrli]

adv.

1) чы́ста

2) вылу́чна; зусі́м, ца́лкам

purely by chance — ца́лкам выпадко́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

напаўзасы́паны, ‑ая, ‑ае.

Напалавіну засыпаны, не зусім засыпаны. Дзе-нідзе .. трапляліся напаў засыпаныя яміны. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змяле́ць, ‑ее; зак.

Разм. Стаць мелкім; памялець, абмялець. Азярцо за некалькі дзён.. зусім змялела. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далама́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; зак., што.

Скончыць ламанне чаго-н зламаць зусім, канчаткова. Даламаць перагародкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́ўраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Зачахнуць, змарнець. Зусім зачаўраў чалавек, аб’ехаў — што шкілет. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)