room​2 [ru:m, rʊm] v. AmE (with, together) жыць на кватэ́ры; займа́ць пако́й;

Shall we room together? Ці не пасяліцца нам разам?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rough​4 [rʌf] adv. гру́ба;

treat smb. rough дрэ́нна абыхо́дзіцца з кім-н.

♦

live/sleep rough BrE жыць без выго́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hang out

а) выве́шваць (сьцяг)

б) вы́хіліцца, вы́сунуцца (з акна́)

в) Sl. жыць, кватарава́ць; туля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

outlive

[,aʊtˈlɪv]

v.

1) перажыва́ць каго́, даўжэ́й жыць як хто-што

2) аджыва́ць, стра́чваць сваю́ прыго́днасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

run riot

а) разысьці́ся, разбушава́цца

б) буя́ць, дзі́ка разраста́цца (пра расьлі́ны)

в) жыць разгу́льным жыцьцём

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Віват ’брава, няхай жыве’ (КТС), ст.-бел. вівать ’тс’ (з 1689 г.), укр. віват, рус. виват ’тс’ і г. д. Запазычана з лац. vivat ’няхай жыве’ < vivere ’жыць’ праз польск. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кня́ваць 1 ’мяўкаць’, ’прасіць, прыставаць’ (Сл. паўн.-зах., ДАБМ). Ці не кантамінацыя ад кнаваць і канаць, канькаць (гл.), параўн. княгаць (гл.).

Кня́ваць 2 ’ледзь ісці, ледзь жыць’ (Шат.). Да кляваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маць, ма́тэ ’мець’ (Янк. 1, ТС, Ян., Яруш.; гор., Мат. Маг.; драг., КЭС), ма́цца ’быць у стане чаго-небудзь’ (ТС), ’жыць багата’ (паўд.-усх., КЭС). Да мець (гл.). Уплыў укр. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брадзя́жыць, ‑жыць; незак.

Тое, што і валачыцца, бадзяцца. [Барановіч:] — Жыве тут Мікалай Жыгунец. ..Дык ён.., як верабей пад страхою, жыў, па свеце цягаўся, брадзяжыў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бедла́м, ‑у, м.

Разм. Неразбярыха, шум, вэрхал. [Максім:] — Ды плюнь ты на ўсю іхнюю гаспадарку і ўвесь іх дамашні бедлам, пачні ты жыць асобна. Машара.

[Англ. bedlam.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)