гідраэнерге́тыка

(ад гідра + энергетыка)

галіна энергетыкі, звязаная з выкарыстаннем энергіі вады для выпрацоўкі электраэнергіі на гідраэлектрычных станцыях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кінематагра́фія

(ад гр. kinema, -atos = рух + -графія)

галіна культуры і прамысловасці, якая выпускае кінафільмы і паказвае гледачам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lateral

[ˈlætərəl]

1.

adj.

бакавы́, пабо́чны

the river and its lateral streams — рака́ і е́йныя бакавы́я прыто́кі

2.

n.

бакава́я ча́стка, галі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

domain

[doʊˈmeɪn]

n.

1) улада́рства n.

2) маёнтак -ку m., зяме́льныя ўлада́ньні

3) галіна́ f., абся́г -у m.; по́ле дзе́яньня, сфэ́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дысцыплі́наII ж (галіна навукі, ведаў) Diszipln f -, -nen;

вучэ́бная дысцыплі́на Stdi¦enfach n -(e)s, -fächer, Lhrfach n, Únterrichtsfach n, usbildungsfach n;

суме́жная дысцыплі́на Nchbardisziplin f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Разга́лка ’месца перакрыжавання дарог, ростань’ (Нар. Гом.). Утворана ад дзеяслова разгаліно́ўвацца, з коранем гол‑/гал‑ тыпу разга́івацца, параўн. голя́ ’бакавая галіна ў вілападобнай стойцы варот’ (ТС) (аналагічна зато́ка, пако́ша, гл.) у выніку перанясення назвы па знешнім падабенстве, параўн. аналагічныя разві́лка, рага́тка, чэш. rosoha, балг. разклонение.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

corps [kɔ:] (pl.

corps [kɔ:z]) n.

1. mil. ко́рпус, род войск, слу́жба;

the medical corps медыцы́нская слу́жба;

Corps of Engineers інжыне́рныя во́йскі

2. ко́рпус (галіна службы);

the diplomatic corps дыпламаты́чны ко́рпус;

the press corps інфармацы́йная слу́жба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

балотазна́ўства, ‑а, н.

Навука пра балоты і іх спецыфічныя ландшафты, пра іх развіццё і гаспадарчае выкарыстанне; галіна геаграфіі. [Прафесар:] — Раней тут былі азёры. З цягам часу яны пазарасталі, ператварыліся ў балоты.. Гэтая распаўсюджаная з’ява вам вядома з курса балотазнаўства. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

структу́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да структуры. Структурныя элементы сплаву. // Звязаны з вывучэннем структуры, будовы чаго‑н. Структурны аналіз.

2. Які мае пэўную структуру. Структурныя глебы.

•••

Структурная лінгвістыкагаліна мовазнаўства, якая вывучае натуральную мову як сістэму элементаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хірургі́я

(лац. chirurgia, ад гр. cheir = рука + ergon = праца)

галіна медыцыны, якая вывучае аперацыйныя метады лячэння хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)