Verbum

лі́ра-эпі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які спалучае элементы лірыкі і эпасу (пра літаратурны твор). Ліра-эпічная паэма.

навярну́цца, ‑вернецца; зак.

Выступіць на вачах (пра слёзы). У дзяўчыны сціснулася сэрца, навярнуліся буйныя слёзы. Гурскі.

нарубі́ць, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць; зак., чаго.

Спец. Вырубіць, здабыць у шахце (пра каменны вугаль). Нарубіць вугалю.

несумле́нна,

1. Прысл. да несумленны.

2. безас. у знач. вык. Пра адсутнасць сумленнасці. Даваць хабар несумленна.

нявы́патрабаваны, ‑ая, ‑ае.

Не запатрабаваны адрасатам, які застаўся незабраным (пра груз, пісьмо і пад.). Нявыпатрабаваная тэлеграма.

нясы́ты, ‑ая, ‑ае.

Які набраў мала сала, тлушчу (пра жывёлу, якая ідзе на забой). Нясытае парася.

паабліва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Абліць сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Дзеці паабліваліся вадою.

паадтава́ць, ‑тае; зак.

Адтаць — пра ўсё, многае. Дзень быў якраз адліжны, шыбы акон зусім паадтавалі. Сабаленка.

паад’язджа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Ад’ехаць — пра ўсіх, многіх. Людзі паад’язджалі ўжо далекавата. Госці паад’язджалі.

пабуя́ць, ‑яе; зак.

Вырасці ў націну, не даўшы клубняў, зерня (звычайна пра агародныя расліны). Пабуяла бульба.