нарубі́ць, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць; зак., чаго.
Спец. Вырубіць, здабыць у шахце (пра каменны вугаль). Нарубіць вугалю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)