3. : prevail on/upon smb. to do smth.fml перакана́ць каго́-н. зрабі́ць што-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Зняць ’дастаць, здзець’. Рус.снять, укр.зня́ти, польск.zdjąć ’тс’, в.-луж.zjeć ’абагульніць, падвесці вынікі’, zejeć ’зняць’, н.-луж.zjeś ’зняць, забраць’, чэш.sejmouti, sníti, славац.sňať, славен.snę́ti, серб.-харв.сне́ти, сне̂ти, снијѐти, балг.снѝмам, снѐма ’тс’, макед.снема ’знікнуць’. Ст.-слав.сънѧти ’зняць’. Ст.-рус.съняти ’зняць’. Прэфіксальны дзеяслоў прасл.sъn‑ę‑ti, дзе корань ę‑/im‑/ьm‑, прадстаўлены ва узяць, прымаць, мець і інш., ‑n‑ — частка прэфікса. Не выключана, што бел. і ўкр. словы пад уплывам рус. Гл. мець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
zabrać
zabra|ć
зак.
1.komu co забраць, адабраць у каго што; jemu ~li wszystkie rzeczy — y яго забралі ўсе рэчы;
2.узяць; прыхапіць; захапіць;
~ć kogo ze sobą na spacer — узяць каго з сабой на шпацыр;
~ć do aresztu — забраць, узяць пад арышт;
~ć do niewoli — узяць у палон;
3. прыбраць;
to trzeba stąd ~ć — гэта трэба адсюль прыбраць;
zabierz ręce! — прыбяры рукі!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пра́віла, ‑а, н.
1. Палажэнне, якое вырашае тую або іншую заканамернасць. Разам [піянеры] рашалі задачы, пісалі дыктоўкі, вучылі правілы.Шыловіч.
2.звычайнамн. (пра́вілы, правіл). Пастанова, палажэнне, якія абавязваюць захоўваць пэўны парадак пры выкананні чаго‑н. Правілы вулічнага руху. Захоўваць правілы канспірацыі.
3. Норма паводзін, прывычка. [Камісар] выйшаў з палаткі, каб праверыць перад сваім адпачынкам вартавых, што было ў яго непарушным правілам.Шамякін.У бацькі было правіла: дасягнуў паўналецця — жыві сваім одумам.Навуменка.
•••
Складанае трайное правіла — правіла для рашэння задач, у якіх велічыні звязаны прамой і адваротнай прапарцыянальнай залежнасцю.
Па ўсіх правілах — так, як трэба.
Па ўсіх правілах мастацтва (часцейіран.) — грунтоўна, акуратна, улічваючы ўсе дэталі пры выкананні чаго‑н.
Узяць за правілагл.узяць.
Як правіла — звычайна, пераважна, найчасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пало́нм.вайск. Gefángenschaft f -;
узя́ць у пало́н gefángen néhmen*;
тра́піць у пало́н in Gefángenschaft geráten*;
зда́цца ў пало́н in Gefángenschaft géhen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
bary
мн. плечы;
wziąć na swoje bary — узяць (узваліць) на сябе (на свае плечы)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
каранда́ш каранда́ш, -ша́м., ало́вак, род. ало́ўка м.;
сде́лать в карандаше́ вы́канаць ало́ўкам (карандашо́м);
◊
брать (взять) на каранда́ш браць (узя́ць) на каранда́ш, занато́ўваць (занатава́ць);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ríchter
m -s, - суддзя́;
zum ~ bestéllen назна́чыць суддзёй;
sich zum ~ áufwerten* узя́ць на сябе́ ро́лю суддзі́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúdecken
1.
vt прыкрыва́ць, закрыва́ць, накрыва́ць
durch Féuer ~ — вайск.узя́ць пад абстрэ́л
2.
(sich) накрыва́цца, закрыва́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
залыга́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., каго.
Разм.
1. Накінуць вяроўку на рогі, на шыю (валу, каню), зашмаргнуўшы або завязаўшы вузлом. Вытрымаўшы з тыдзень, Ціток сам залыгаў карову, ноччу завёў у Сарокаў двор і прывязаў яе да плота.Лобан.
2.перан.Узяць пад сваю ўладу, прымусіць падпарадкоўвацца. Чалавека аблыталі, залыгалі, выкарыстаўшы яго слабасць.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)