забе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; забе́г, -гла; -бяжы́; зак.
1. Бегучы, трапіць куды-н.
Цяля забегла ў агарод.
2. Зайсці куды-н. мімаходам, на кароткі час (разм.).
З. да знаёмых.
3. Бегучы, аддаліцца на значную адлегласць.
Хлопчык забег далёка ў поле.
4. Бегучы, зайсці збоку або абагнаць каго-н.
З. наперад (таксама перан.: пачаць рабіць што-н. раней часу).
|| незак. забяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
інду́ктар
(лац. inductor = які ўводзіць, пабуджае)
1) электрамагніт, які ўтварае магнітнае поле ў генератары пастаяннага току;
2) электрычная машына з ручным прыводам, якая выпрацоўвае высокае напружанне (напр. тэлефонны і.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Паля́дак ’поле на месцы выкарчаванага лесу’ (Касп., Бяльк.), паляд ’абложная зямля’ (ДАБМ, 858). Канфіксальны і прэфіксальны дэрываты ад ляда (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
undulate [ˈʌndjuleɪt] v. lit. ру́хацца, зы́бацца, калыха́цца хва́лямі;
an undulating landscape узго́рысты краяві́д;
undulating hair кучара́выя валасы́;
The field of wheat is undulating in the breeze. Поле пшаніцы калышацца ад лёгкага ветрыку.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
магні́тны магни́тный;
~ныя ўласці́васці — магни́тные сво́йства;
○ ~нае по́ле — магни́тное по́ле;
~нае схіле́нне — физ., астр. магни́тное склоне́ние;
~ная анама́лія — магни́тная анома́лия;
~ная бу́ра — магни́тная бу́ря;
~ная стрэ́лка — магни́тная стре́лка;
м. мерыдыя́н — магни́тный меридиа́н;
м. мо́мант — магни́тный моме́нт;
м. по́люс — магни́тный по́люс;
м. эква́тар — магни́тный эква́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
міну́цца сов.
1. минова́ть, минова́ться, пройти́; (о сроке — ещё) исте́чь;
яго́ пара́ міну́лася — его́ пора́ минова́лась (прошла́);
кры́зіс міну́ўся — кри́зис прошёл;
тэ́рмін міну́ўся — срок истёк;
2. (остаться позади) ко́нчиться;
міну́лася по́ле, пача́ўся лес — ко́нчилось по́ле, начался́ лес;
◊ міну́лася кату́ ма́сленіца — не всё коту́ ма́сленица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
вясно́й і вясно́ю, прысл.
У час вясны. Люблю пазіраць я На поле вясной, Як ветрык жартліва Плыве збажыной. Колас. Вясною тут да позняе пары на скібы глебу крояць трактары. А. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бро́нетранспарцёр, ‑а, м.
Баявая браніраваная аўтамашына, прызначаная для перавозкі пяхоты на поле бою і для разведкі. І вось з засадай параўняўся бронетранспарцёр з дзесяткам гітлераўцаў і тры аўтамашыны са скрынкамі. Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́вазіць, ‑важу, ‑вазіш, ‑вазіць; зак., што.
1. Перавозячы што‑н. часткамі, вывезці поўнасцю. Вывазіць бярвенні з лесу. Вывазіць увесь гной на поле.
2. Запэцкаць у што‑н. Вывазіць паліто ў гразь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсе́яць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што.
1. Правесці сяўбу; засеяць. Абсеяць поле. □ Абсеем пасевам жывучым загоны І сцежкі намецім да сонца і зораў. Купала.
2. Пакрыць чым‑н. у мностве; абсыпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)