узбушава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; зак.

Пачаць бушаваць (пра вецер, мора і пад.). Мора ўзбушавалася. // перан. Раскрычацца, пачаць буяніць. Пад вечар узбушаваўся стары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засмярдзе́ць, ‑смярдзіць; зак.

Разм. Пачаць смярдзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зата́хкаць, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць тахкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затле́цца, ‑еецца; зак.

Разм. Пачаць тлецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацеляпа́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць целяпацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашуга́ць, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шугаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забліскаце́ць, ‑ціць; зак.

Разм. Пачаць бліскацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забрадзі́ць, ‑бродзіць; зак.

Пачаць брадзіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́гаць, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць гагаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загізава́ць, ‑зуе; зак.

Разм. Пачаць гізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)