задзы́баць

‘пачаць дзыбаць - ісці на дыбачках, нязграбна’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задзы́баю задзы́баем
2-я ас. задзы́баеш задзы́баеце
3-я ас. задзы́бае задзы́баюць
Прошлы час
м. задзы́баў задзы́балі
ж. задзы́бала
н. задзы́бала
Загадны лад
2-я ас. задзы́бай задзы́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час задзы́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)