Вятры́ска ’моцны вецер’ (КТС, Сцяшк.). Польск. wiatrzysko, wietrzysko ’віхар’, в.-луж. wětrisko ’жахлівы вецер’ н.-луж. wētśisko ’навальніца’ (Швеля), чэш. дыял. vétřisko ’моцны вецер’. Думку аб супольнай інавацыі гл. Цыхун, Бел.-польск. ізал., 146–147. Адносна суфікса, які лічыцца запазычаннем у бел. мове з польск. (ГБМ, 1, 97), гл. Слаўскі, SP, 96. Адносна геаграфіі суфікса параўн. АЛА, мат. і дасл., 1971, к. 23.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Рамяна, ст.-бел. рамяно ’вельмі, моцна’ (Ст.-бел. лексікон), параўн. старое рус. рамя́но ’вельмі’, ц.-слав. рамѣно ’тс’, славен. rámeno ’моцна, вельмі, далёка’, славац. ramenito ’моцна’. Звязваюць з ст.-ісл. rammr ’моцны, востры’, ст.-в.-ням. irmin ’моцны’, алб. jerm ’шаленства’, літ. er̃mas ’пачвара, жах’, ę̃rms, ęr̃ms ’малпа; незвычайная з’ява’, арм. arman ’цуд’ (Міклашыч, 273; Фасмер, 3, 441; Бязлай, 3, 149).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
салі́дны
1. (моцны) solíd(e); háltbar, gründlich (грунтоўны);
салі́дныя ве́ды solíde [gründliche] Kénntnisse;
2. (пра чалавека) solíd(e), ernst; bejáhrt, bei Jáhren (пажылы)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
стра́шны
1. fürchterlich, fúrchtbar; beängstigend (тс трывожны), dróhend (пагражальны);
2. (брыдкі) ábscheulich, ábstoßend, ábschreckend; hässlich;
3. разм (вельмі моцны) gewáltig, úngeheuer, kolossál
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лістабой ’восеньскі вецер’ (маст., Сцяшк. Сл.). Да ліст 1 і біць (гл.). Аналагічна рус. наўг. листобой ’моцны асенні паўн.-усх. вецер’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ironclad
[ˈaɪrnklæd]
1.
adj.
1) непару́шны, мо́цны
2) бранірава́ны
2.
n.
браняно́сец -ца m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sledge-hammer
[ˈsledʒ,hæmər]
1.
v.t.
біць мо́латам або́ як мо́латам
2.
adj.
мо́цны; зьнішча́льны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
terrific
[təˈrɪfɪk]
adj.
1) страшэ́нны, застраша́льны
2) informal цудо́ўны
3) informal ве́льмі суро́вы, мо́цны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
derb
a
1) ду́жы, мо́цны
2) гру́бы (пра чалавека)
~е Wáhrheit — го́ркая пра́ўда
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вы́плюхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.
Разм. Выліць з размаху. Выплюхнуць ваду з вядра. // перан. Выказаць адным разам усю злосць, гнеў і пад. Дагэтуль спакойны, стрымана-моцны, пан быў у ярасці, быццам адразу хацеў выплюхнуць свой гнеў. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)