са́нкцыя
(лац. sanctio = строгая пастанова)
1) зацвярджэнне вышэйшым органам якога-н. акта, што надае яму сілу закона;
2) юр. мера супраць парушэння закона, дагавора, абавязацельства (напр. эканамічныя санкцыі).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Maß
n -es, -e
1) ме́ра
ein vólles ~ — по́ўная ме́ра
2) ме́рка
nach ~ — па індывідуа́льнаму зака́зу (пра вопратку)
~ néhmen* — здыма́ць ме́рку
3) паме́р
in natürlichen ~en — у натура́льную велічынр
4) ме́ра, ступе́нь, мяжа́
das réchte ~ hálten* — знаць [ве́даць] ме́ру
über das ~ hináus — звыш ме́ры
im höchsten ~e — у вышэ́йшай ступе́ні
5) ку́бак, ку́фаль (пасля лічэбнікаў не скланяецца)
zwei ~ Bier — два ку́флі пі́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
barrel [ˈbærəl] n.
1. бо́чка, бо́чачка;
a barrel of beer бо́чка пі́ва
2. ба́рэль (мера сыпкіх, вадкіх і іншых матэрыялаў)
3. mil. ду́ла, ствол
♦
a barrel of laughs iron. шмат сме́ху;
get/have smb. over a barrel infml прыпе́рці/прыці́снуць каго́-н. да сцяны́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Адбо́рыш 1 ’мера пры куплі-продажы’ (Інстр. III) да браць (< адбор‑ыш). Словаўтваральная мадэль з ‑ыш‑суфіксацыяй (як спарыш). Гл. адборыш 2.
Адбо́рыш 2 ’пласт сена, што збіваецца граблямі, як кладуць у копы ці на воз’ (Бяльк.) да браць (ад‑бор‑ыш). Параўн. адборыш 1 і аборыш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́снік, проснь ’мера напрадзеных нітак’ (Інстр. 3), ’вялікае верацяно, на якое перамотваюць ніткі з малых верацён’ (Нас.). Дэрываты ад про́сты (гл. прасцень). Першаснае слова ўтворана з суф. ‑нік, проснь з’яўляецца скарачэннем слова прасцень, відаць, у выніку рэдукцыі паслянаціскнога галоснага е пры пераносе націску на першы склад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
garniec
м.
1. гарнец (мера аб’ёму 3,28 л);
garniec żyta — гарнец жыта;
2. гарнец (пасудзіна), гаршчок;
garniec ze śmietaną — гарнец са смятанай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
штоф 1, ‑а, м.
1. Старая руская мера вадкасцей (звычайна віна, гарэлкі), роўная 1/10 вядра; вадкасць такога аб’ёму.
2. Шкляная чатырохгранная пасудзіна з кароткім рыльцам, якая змяшчае такую колькасць вадкасці. Пан Даніла сустрэў яго [маладога], седзячы за сталом, на якім стаяў дзьмуты зялёны штоф. Караткевіч.
[Ням. Stauf.]
штоф 2, ‑у, м.
Шчыльная, цяжкая шарсцяная або шаўковая тканіна з буйным тканым узорам, якая ідзе на абіўку мэблі, на парцьеры і пад.
[Ням. Stoff.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кі́па ж
1. (вязка, стос) Pack m -(e)s, -e і Päcke, Pácken m -s, -; Stápel m -s, -, Stoß m -es, Stöße;
2. (мера бавоўны, лёну) Bállen m -s, -;
кі́памі bállenweise
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Васьмяры́к ’васьмёрка (коней)’ (БРС); ’жылое памяшканне з васьмі кватэр’ (Жд.); ’20 кап. срэбрам’ (Грыг.). Рус. восьмерик ’мера з васьмі адзінак; прадмет з васьмі адзінак і г. д.’, укр. восьмери́к. Усх.-слав. утварэнне. Ст.-рус. осмерик (восьмерик) ад лічэбніка осмеро ’восем’ (+ суф. ‑ик). Падрабязней гл. Шанскі, 1, В, 177.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
pound1 [paʊnd] n.
1. фунт (мера вагі = 453,6 г);
Tom weighs about 130 pounds. Том важыць амаль 130 фунтаў;
a pound of butter фунт ма́сла
2. (таксама pound sterling) фунт (стэ́рлінгаў) (грашовая адзінка)
♦
one’s pound of flesh зако́ннае, але́ жо́рсткае патрабава́нне (платы, звароту чаго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)