jewel

[ˈdʒu:əl]

1.

n.

1) кашто́ўны ка́мень; ювэлі́рны вы́раб

2) кашто́ўнасьці pl.

3) скарб -у m.

4) ка́мень (у гадзі́ньніку)

2.

v.t., Brit. -l(l) -

аздабля́ць кашто́ўнымі камяня́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lapidify

[ləˈpɪdɪfaɪ]

-fied, -fying

1.

v.t.

ператвара́ць у ка́мень

2.

v.i.

камяне́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brut

[bru:t]

adj.

1) ве́льмі сухо́е (віно́)

2) не шліфава́ны (кашто́ўны ка́мень)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carbuncle

[ˈkɑ:rbʌŋkəl]

n.

а) карбу́нкул -а m.

б) цёмна-чырво́ны кашто́ўны ка́мень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tartar

[ˈtɑ:rtər]

n.

1) зубны́ ка́мень

2) аса́дак -ку m. (у віне́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

turquoise

[ˈtɜ:rkwɔɪz]

n.

1) біруза́ f. (ка́мень)

2) бірузо́вы, зеленава́та-сі́ні ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

płytka

ж. плітка; пласцінка;

płytka nazębna — зубны камень (налёт)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Quáder

m -s, - i -n архіт. квадр, чэ́саны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Höllenstein

m -(e)s пяке́льны ка́мень, ля́піс, азотнакі́слае срэ́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кара́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Марская жывёліна, якая жыве нерухомымі калоніямі на скалах; род паліпаў.

2. Вапнавае адкладанне некаторых відаў гэтых жывёлін — чырвоны, ружовы або белы камень, які пасля апрацоўкі выкарыстоўваецца як упрыгожанне.

Пацеркі з каралаў.

|| прым. кара́лавы, -ая, -ае.

Каралавыя рыфы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)