мілаві́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мілавіднага. Павярнуўшыся да суседкі, Рыгор .. глядзеў ёй у твар, цешыўся яго мілавіднасцю. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Крыху прыпухлы. Чарнабровы, выпешчаны твар з падпухлымі мяшочкамі пад вачыма спахмурнеў, пакутліва паморшчыўся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабраду́шны, ‑ая, ‑ае.

Добры, лагодны, прыхільны да людзей. Дабрадушны чалавек. // Які выражае дабрадушнасць. Дабрадушная ўсмешка. Дабрадушны твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вераснёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да верасня. Вуліца дыхнула ў твар слаўнай свежасцю вераснёвага вечара. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгрымірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Зняць грым з каго‑, чаго‑н. Разгрыміраваць акцёра. Разгрыміраваць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схудзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і схуднелы. [Карп] пачаў моўчкі пільна ўглядацца ў .. схудзелы, брудны твар [Таццяны]. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, замурзаць у што‑н. Умурзаць твар у чарніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цемнатва́ры, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае смуглявы, цёмны твар.

2. Які мае колер твару, уласцівы негроіднай расе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгава́ты

1. длиннова́тый, дово́льно (не́сколько) дли́нный, немно́го дли́нен;

2. продолгова́тый;

д. твар — продолгова́тое лицо́;

3. дово́льно до́лгий, долгова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплы́сці сов., в разн. знач. оплы́ть;

све́чка аплыла́ — свеча́ оплыла́;

твар аплы́ў — лицо́ оплы́ло;

бе́раг аплы́ў — бе́рег оплы́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)