выкла́дваць, вы́класці

1. heruslegen vt, usbreiten vt, usstellen vt;

выкла́дваць тава́р на прыла́вак die Wre auf den Ldentisch usstellen [uslegen];

2. спец (абкладваць і г. д) uslegen vt;

выкла́дваць плі́ткай flesen vt, kcheln vt;

выкла́дваць цэ́глай usmauern vt;

3. перан разм ffen ussprechen*; gerdeaus sagen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разлічы́цца

1. камерц (расплаціцца за тавар і г. д) die Rchnung mchen [beglichen*]; brechnen vi (з кім mit D);

разлічы́цца з крэдыто́рамі die Gläubigen bfunden*;

2. (адпомсціць) brechnen vi (з кім mit D);

3. вайск, спарт bzählen vi;

па пара́дку нумаро́ў разлічы́ся! (каманда) bzählen!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

delivery

[dɪˈlɪvəri]

n., pl. -ries

1) даста́ва, даста́ўка f.; разно́с -у m.

special delivery — тэрміно́вая даста́ўка

2) зда́ча f.о́раду во́рагу), перада́ча

3)

а) мане́ра гу́таркі, маўле́ньня

б) спо́саб пада́чы (мяча́)

4) вызвале́ньне, выбаўле́ньне n.

5) ро́ды pl. only.

6) тава́р, які́ ма́е быць даста́ўлены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

promote

[prəˈmoʊt]

v.t.

1)

а) павыша́ць ра́нгам, стано́вішчам

б) пераво́дзіць у вышэ́йшую кля́су

2) падтрымо́ўваць, спрыя́ць, садзе́йнічаць

to promote peace — спрыя́ць захава́ньню мі́ру

3) дапамага́ць арганізава́ць, адкрыва́ць што

Several bankers promoted the new company — Ко́лькі банкі́раў дапамаглі́ арганізава́ць но́вую кампа́нію

4) рэклямава́ць, прапагандава́ць (тава́р або́ кандыда́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

і́мпарт

(англ. import, ад лац. importare = увозіць)

1) увоз у краіну замежных тавараў для рэалізацыі на ўнутраным рынку (проціл. экспарт 1);

2) агульная колькасць або агульны кошт тавараў, дастаўленых у якую-н. краіну з-за мяжы, а таксама сам дастаўлены тавар (проціл. экспарт 2).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сапо́жный

1. шаве́цкі;

сапо́жная мастерска́я шаве́цкая майстэ́рня;

сапо́жный ма́стер шаве́ц;

сапо́жное ремесло́ шаве́цтва (шаве́цкае рамяство́);

сапо́жный нож шаве́цкі нож;

2. (служащий для сапог) для бо́таў, на бо́ты;

сапо́жная мазь (ва́кса) мазь (ва́кса) для бо́таў (абу́тку);

сапо́жный това́р тава́р на бо́ты;

сапо́жная щётка шчо́тка для бо́таў (абу́тку).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cost2 [kɒst] v. (cost)

1. каштава́ць, абыхо́дзіцца;

What does it cost? Колькі гэта каштуе?;

It cost me a lot of money. Гэта абышлося мне вельмі дорага.

2. патрабава́ць, каштава́ць;

Dictionary compiling costs a lot of time and care. Укладанне слоўніка патрабуе шмат часу і ўвагі.

3. прызна́чыць/назна́чыць цану́ (за работу і г.д.); расцэ́ньваць (тавар)

cost smb. dear прыму́сіць каго́-н. мо́цна паку́таваць;

cost a man his health/life каштава́ць чалаве́ку здаро́ўя/жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transport

1. [trænsˈpɔrt]

v.t.

1) пераво́зіць

2) захапля́ць, ахапля́ць

She was transported with joy by the good news — Яе́ ахапі́ла ра́дасьць ад до́брае ве́сткі

3) ссыла́ць я́касьці пакара́ньня)

2. [ˈtrænspɔrt]

n.

1) пераво́з -у m., пераво́зка f., тра́нспарт -у m.

2) пераво́жаны тава́р, груз, лю́дзі

3) захапле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зня́цца, знімуся, знімешся, знімецца; зак.

1. Пакінуць якое‑н. месца, адпраўляючыся ў дарогу. Цэлыя часці Чырвонай Арміі зняліся з гэтага фронту, каб перакінуцца на поўдзень. Колас. Раніцаю тавар зняўся з месца. Лупсякоў.

2. Вызваліцца ад чаго‑н. і набыць магчымасць рухацца (пра судна). Зняцца з якара. Зняцца з мелі.

3. Сцягнуцца, ссунуцца (пра адзенне, абутак). Боты лёгка зняліся.

4. Аддзяліцца, злезці з якой-небудзь паверхні. Грым лёгка зняўся. Кара знялася з дрэва.

5. Саскочыць з чаго‑н. (пра што‑н. навешанае). Дзверы зняліся з завесаў.

6. Сфатаграфавацца. Дэлегаты зняліся каля турэмнай сцяны. Галавач. // Прыняць удзел у кіназдымцы, выканаўшы якую‑н. ролю. Зняцца ў кінафільме.

•••

Зняцца з уліку — перастаць быць на ўліку дзе‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.

1. Вялікі стог сена, саломы або снапоў збожжа і пад., прызначаны для захавання пад адкрытым небам. Непадалёку ад кароўніка ўзвышаліся вялізныя сцірты сена — запасы на зіму. Паслядовіч. Сцірты саломы, падобныя на высокія пясчаныя курганы, адзначалі месцы палявых такоў. Хадкевіч. [Жанчыны] падышлі да льняной сцірты і пачалі памалу брацца за работу. Гроднеў. [Стары Юстынь] уклаў у сцірту апошні сноп, і калі разагнуўся — пацямнела ўваччу. Чарнышэвіч.

2. Куча прадметаў, пакладзеных адзін на адзін. Жаўцеюць высокія сцірты дошак, брусся, апілаваных плашчакоў. Бялевіч. Сцірты сухой цэглы былі складзены на груд[зе] перад вёскай. Чорны. На дрывотніку ляжала сцірта толькі што наколаных дроў. Хведаровіч.

3. Складзены ў штабялі тавар. Гарэлі побач сцірты мяшкоў са збожжам на адкрытай платформе. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)