прыпяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Запячатаць чым-н.

П. сургучом.

2. Паставіць пячатку на чым-н.

П. дакумент.

3. перан. Моцна прыціснуць, прыбіць.

Моцны дождж прыпячатаў траву.

|| незак. прыпяча́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сказі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зі́цца; зак.

1. Змяніцца, перайначыцца.

Інфармацыя пры перадачы па тэлебачанні сказілася.

2. Моцна змяніцца (пра твар, знешні выгляд).

Твар сказіўся ад болю.

|| незак. скажа́цца, -а́ецца.

|| наз. скажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Абшчэ́пліваць ’абдымаць моцна’ (Нас. Доп.). Гл. абшчапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прышчэ́ць ’моцна ірдзець’ (Шат.). Гл. пры́шчыць, пры́сак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тыпсты́ ‘моцна трасці; шукаць’ (Клім.). Гл. тэпсты́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ramponíert

a

1) мо́цна пашко́джаны

2) ужыва́ны;

~e Prestíge [-ʒə] падмо́чаная рэпута́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

краі́на, ‑ы, ж.

1. Мясцовасць, тэрыторыя, край (у 2 знач.). Горкая краіна. Цёплыя краіны. Азёрная краіна. □ Я моцна-моцна звязан з вамі, Малюнкі роднае краіны! Колас.

2. Дзяржава. Сацыялістычныя краіны. Капіталістычныя краіны. □ Краіна родная, Савецкая краіна, Табе я ў песнях сэрца аддаю. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

berate

[bɪˈreɪt]

v.t.

мо́цна га́ніць, свары́цца; дава́ць наганя́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bubble over

а) пераліва́цца

б) мо́цна ра́давацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

exercise an influence

мо́цна ўплыва́ць, мець ўплы́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)