◎ Прышпіндэ́рыць ’прышыць’ (нясвіж., Жд. 1). Хутчэй за ўсё з рус. пришпандорить ’моцна прырабіць, прымацаваць; моцна і акуратна прышыць’, якое да шпандыр ’шавецкае прыстасаванне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падпёк, ‑у, м.

Моцна падпечанае, падгарэлае месца на хлебе і пад. Булкі з падпёкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́знуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Моцна, з сілай упасці; грымнуцца, грукнуцца. Бразнуцца вобземлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Забрудзіць моцна, па ўсёй паверхні. Збрудзіў усю сарочку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разло́млівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разламацца.

2. Разм. Моцна, нясцерпна балець (пра галаву).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калаці́цца

1. (хістацца, трэсціся) zíttern vi, sich schütteln;

2. (моцна біцца – пра сэрца) póchen vi, stark klópfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БЕНГА́ЛЬСКАЯ РАЎНІ́НА, Бенгальская нізіна,

усходняя частка Інда-Гангскай раўніны, у Індыі і Бангладэш, па ніжнім цячэнні рэк Ганг і Брахмапутра. Плоская, нізінная. Моцна ўвільготненая.

т. 3, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гарачыня́, -і́, ж.

1. Гарачае, моцна нагрэтае паветра.

У хаце была г.

Ну і г. сёлета ў ліпені!

2. Цеплыня арганізма, выкліканая прылівам крыві ў час моцнага душэўнага ўзбуджэння.

Усё цела налілося гарачынёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калашма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны; незак., каго-што (разм.).

1. Кудлаціць, тармасіць, моцна тузаць.

К. ніткі.

Свінні калашмацілі снапы.

2. Біць.

Хлапчукі калашмацілі адзін аднаго.

|| зак. адкалашма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распу́хнуць, -ну, -неш, -не; распу́х. -хла; -ні; зак.

1. Моцна апухнуць; ацячы.

Нага распухла.

2. перан. Павялічыцца ў памерах (разм.).

Папка распухла ад папер.

|| незак. распуха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. распуха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)