See

I

f -, Sé¦en мо́ра

zur ~ — на мо́ры; мо́рам

auf óffener [hóher] ~ — у адкры́тым мо́ры

an der ~ — на бе́разе мо́ра

in ~ géhen* [stéchen*] — выхо́дзіць у мо́ра, адпраўля́цца ў марско́е пла́ванне

die fáule ~ — штыль, бязве́трые

éine schwére ~ — бурлі́вае [бу́рнае] мо́ра

schwére [gróbe] ~ ging über das Schiff — веліза́рная хва́ля набе́гла на карабе́ль

II

m -s i Sé¦es, Sé¦en во́зера

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flank

[flæŋk]

1.

n.

1) бок -у m. (це́ла жывёліны або́ чалаве́ка)

2) бакава́я ча́стка мясно́е ту́шы

3) бок, крыло́ n. (буды́нка)

4) схон -у, схіл -у m. (гары́)

5) Milit. крыло́ n., флянг -у m.

2.

v.t.

1) знахо́дзіцца збо́ку, расьці́ збо́ку

2) ісьці́, маршырава́ць аба́пал чаго́

3) Milit.

а) атакава́ць крыло́ або́ з крыла́

б) абараня́ць крыло́

4) (пра карабе́ль) паваро́чвацца бо́кам да хва́ляў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

weigh [weɪ] v.

1. узва́жваць; ва́жыць;

How much do you weigh? Якая ў вас вага?

2. мець вагу́, значэ́нне; уплыва́ць;

It weighs heavily against us. Гэта не на нашу карысць.

♦

weigh anchor падніма́ць я́кар;

weigh one’s words узва́жваць ко́жнае сло́ва

weigh down [ˌweɪˈdaʊn] phr. v.

1. прыгнята́ць

2. перава́жваць, абцяжа́рваць; гнуць

weigh upon [ˌweɪəˈpɒn] phr. v. =

weigh downweigh in [ˌweɪˈɪn] phr. v.

1. sport узва́жвацца (да або пасля спаборніцтваў)

2. (with) infml уступа́ць у спрэ́чку або́ ў спабо́рніцтва

weigh up [ˌweɪˈʌp] phr. v.

1. узва́жваць, ацэ́ньваць;

weigh up the pros and cons узва́жваць усе́ «за» і «су́праць»

2. падыма́ць (карабель з дна)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ На́ўскі: на́ўскі вялікдзень ’чацвер велікоднага тыдня’ (Інстр. II), наўські: Radaūnica albo Nauśki Wielikdzieri ’вясеннія дзяды’ (Пятк. 2), параўн. наські: наські велікдзень ’тс’, іншая назва мёртвых велікдзень (ТС), укр. навський: навський великдень ’вялікдзень мёртвых, паводле народных вераванняў, у чацвер на апошнім тыдні вялікага посту’, рус. маск. навский: паве кий день ’рэлігійны звычай памінання памерлых на магілах на працягу тыдня пасля вялікадня’, чэш. дыял. navski: navskä kost ’цвёрды нараст’, славен. namški: namška kosi (*navbska kostь) ’тс’. Да прасл. *паиь, параўн. ц.-слав. навь ’мярцвяк’, рус. навь, навье ’тс’, укр. навка, мавка ’душа дзяўчынкі, што памерла да хрышчэння’, ст.-чэш. παν ’магілка, пекла, той свет’, unaviti ’забіваць’, чэш. unaviti ’стаміць’, unava ’стомленасць, знямога’, славац. nava ’прыстанак добрых душ’, славен. navje ’душы няхрышчаных дзяцей’, паи ’душа нябожчыка’, балг. мак. нави ’злыя духі, злыдні’, гл. таксама ўниўя: загоніць унаўя ’на той свет, у магілу’ (Мат. Маг.). Дакладныя адпаведнікі: лат. näve ’смерць’, nävet, nävit ’забіць’, літ. ηδνέ ’цярпенне, смерць’, novis ’мучэнне’, novyti ’душыць, знішчаць’, ст.-прус. noms ’тулава, пень’, гоц. naus ’мярцвяк’, ст.-ісл. nar ’мярцвяк, труп’; звязана чаргаваннем галосных з ныць ’марнець, чахнуць’, уныць, унываць ’траціць жыццёвыя сілы’ (гл.), гл. Фасмер, 3, 35; Махэк₂,/391; Бязлай, 2, 216; робяцца спробы звязаць слав. *navъ з і.-е. пай- ’карабель’, якія грунтуюцца на уяўленнях, што шлих на той свет вядзе па рацэ ці праз мора, а таксама на назвах абрадаў, параўн. рус. навской (номской, навский) день, навьи проводы ’летнія дзяды, памінкі; пахаванне’ (Седакова, Балто- славян. этнокультурные и археологические древности: Погребальный обряд. Тез. докл. конф. М., 1985, 73), а таксама рус. навий день ’дзяды’, навья косточка ’цвёрды нарост’, літ. nam‑ kaulis ’тс’ з лат. vėla kauli ’костачка ў ступні, звязаная з пэўнымі павер’ямі’, Ve(u laiks ’памінанне мёртвых’ (Іванаў–Тапароў, Слав. языкозн., М., 1973, 168). Параўн. таксама Талстой, БСИ, 1977, 87; Іванаў-Тапароў, Иссл., 68–69; Кобилянський, Мовознавство, 1980, 1, 46; Буга, Rinkt., II, 503. Гл. навей,.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

anchor

[ˈæŋkər]

1.

n.

1) я́кар -а m

2) Tech. скаба́ f.; а́нкер -а m., заця́жка f.

2.

v.t.

1) ста́віць на я́кар

to anchor a ship — паста́віць карабе́ль на я́кар

2) прымацо́ўваць

to anchor a tent to the ground — прымацава́ць намёт да зямлі́

3) ве́сьці перада́чу (зь не́калькімі ўдзе́льнікамі)

3.

v.i.

1) стая́ць на я́кары

2) умацо́ўвацца

•

- at anchor

- cast anchor

- come to an anchor

- ride at anchor

- weigh anchor

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bark

I [bɑ:rk]

1.

n.

1) брэх -у m., браха́ньне n.

2) informal ка́шаль -лю m.

2.

v.i.

браха́ць

3.

v.t.

га́ркаць

•

- bark at the moon

- bark up the wrong tree

II [bɑ:rk]

1.

n.

1) кара́, кары́ца f., лы́ка n.

2) гарба́рная кара́, дубі́льная кара́

3) хі́нная кара́, хі́на f.

2.

v.t.

1) абдзіра́ць кару́, ако́рваць

2) кальцава́ць

3) дубі́ць ску́ры (дубо́ваю каро́ю)

III [bɑ:rk]

n.

барк -а m. (трохма́чтавы карабе́ль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БОСХ, Бос (Bosch) Хіеранімус [сапр. Акен (Aken) Еранімус ван; каля 1450—53, г. Хертагенбас, Нідэрланды — 1516),

нідэрландскі жывапісец; прадстаўнік ранняга нідэрландскага Адраджэння. Спалучаў вытанчаную сярэдневяковую фантастыку з фальклорна-сатырычнымі тэндэнцыямі і яскравымі рэаліст. навацыямі, смела пашыраў кола незвычайных, часам вычварна-мудрагелістых тэм і вобразаў, крыніцай для якіх служылі фальклор, нар. прытчы і забабоны. У ранніх працах карыстаўся з’едлівай крытычнай метафарай, выяўляючы заганныя бакі тагачаснага грамадства («Лячэнне глупства», «Галоўныя грахі», 1470—80). У 1480—85 напісаў метафарычныя і выкрывальныя карціны «Карабель дурняў», «Шарлатан», «Смерць скупога». У 1485—1510 стварыў вял. этапныя палотны «Спакушэнне Святога Антонія», «Аперацыя галавы», «Нясенне крыжа», трыптыхі «Воз сена», «Сад уцех», «Пакланенне вешчуноў», у якіх рэальнасць пераплятаецца з фантастычнымі ўяўленнямі мастака і быццам прыадкрываюцца стасункі чалавецтва з высокім і ганебным, дабром і злом. У створанай ім мадэлі Сусвету вобразныя асацыяцыі значна апераджаюць яго час, хоць і народжаны светапоглядным крызісам той эпохі. Больш познія яго творы (1510—16) набылі заспакоенасць, філас. паглыбленасць і засведчылі прыняцце ім асн. канцэпцый рэнесансавага мастацтва («Паклон трох каралёў» і інш.). Працы Босха, выкананыя стракатымі лакальнымі фарбамі і прасякнутыя жыццесцвярджальным духам нар. творчасці, даюць у гратэскава-сатыр. форме шырокую карціну нар. жыцця. Смелыя жыццёвыя назіранні, трапныя і каларытныя нар. тыпы і быт. матывы, уражвальныя пейзажныя фоны яго палотнаў зрабілі вял. ўплыў на развіццё рэаліст. тэндэнцый у нідэрл. жывапісе 16 ст. і падрыхтавалі глебу для фарміравання быт. жанру і пейзажа. Творчасць Б. значна паўплывала і на многія кірункі сучаснага выяўл. мастацтва.

Літ.:

[Фомин Г.И.] И.Босх. М., 1974;

Unverfehrt G. Н.Bosch. Berlin, 1980.

Я.Ф.Шунейка.

т. 3, с. 222

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

sick

[ʃɪk]

1.

adj.

1) нездаро́вы, з слабы́м здаро́ўем; хво́ры

2) informal яко́му мо́ташна, мло́сна

I feel sick — мне мо́ташна, мло́сна, нядо́бра

3) хвараві́ты

a sick look — хво́ры вы́гляд

4) яко́му абры́дла, надаку́чыла

He is sick of school — Яму́ абры́дла шко́ла

5) паку́таваць, тужы́ць, ну́дзіцца

to be sick at heart — мо́цна му́чыцца, паку́таваць, тужы́ць, ну́дзіцца

6) змарне́лы, хвараві́ты

7) няспра́ўны, пашко́джаны (карабе́ль)

8) Figur. нясма́чны; зло́сны, зье́длівы (пра жарт, гу́мар)

2.

n.

хво́рыя pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

off​2 [ɒf] prep.

1. (паказвае на аддаленне ці адлучэнне ад чаго-н.) з, ca, ад;

take smth. off a shelf зняць што-н. з палі́цы;

Keep off the grass! Па траве не хадзіць!

2. (паказвае на знаходжанне на пэўнай адлегласці, звычайна блізкай ад чаго-н.) ля, ад;

a street off the square ву́ліца, яка́я выхо́дзіць на пло́шчу;

The ship sank 5 miles off the coast. Карабель патануў за пяць міль ад берага.

3. менш, ніжэ́й;

They took £100 off the price. Яны знізілі цану на сто фунтаў.

4. : паказвае на нежаданне браць удзел у чым-н., рабіць што-н.;

I’m off smoking. Я больш не куру.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

toss

[tɔs]

1.

v.t., tossed or (Poet.) tost

1) кі́даць, падкіда́ць

to toss a ball — падкіда́ць мя́чык

to toss a coin — гуля́ць у арля́нку; кі́даць жэ́рабя

2) шуга́ць, кі́даць

The ship was tossed by the heavy waves — Карабе́ль шуга́ла на магу́тных хвалях

3) ускі́дваць

She tossed her head — Яна́ ўскі́нула галаву́

4) мяша́ць, падкіда́ючы

to toss a salad — мяша́ць сала́ту, падкіда́ючы

2.

v.i.

кі́дацца ў ло́жку

3.

n.

1) кідо́к -ка́ m.

2) кі́даньне, падкіда́ньне n.

•

- toss off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)