не́сці¹, нясу́, нясе́ш, нясе́; нясём, несяце́, нясу́ць; нёс, не́сла і нясла́, не́сла і нясло́; нясі́; не́сены; незак.
1. каго-што. Узяўшы ў рукі, нагрузіўшы на сябе, перамяшчаць, дастаўляць куды-н.
Н. чамадан.
2. каго-што і без дап. Імкліва рухаць, перамяшчаць сілай свайго руху.
Вецер нясе па небе хмары.
3. каго-што (толькі ў 3 ас.). Прымушаць каго-н. ісці куды-н.; цягнуць (разм.).
Куды цябе нясе?
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Дзьмуць, павяваць, месці (пра халоднае паветра, завіруху і пад.).
Ад акна несла (безас.) холадам.
5. пераважна безас. Моцна пахнуць (у 1 знач.).
Нясе гарам.
6. перан., што. Выконваць якія-н. даручэнні, абавязкі па службе і пад.
Н. адказнасць.
Н. ахову.
Н. вахту.
7. перан., што. Пакутаваць ад чаго-н.; мець страты.
Н. пакаранне.
Н. страты.
8. перан., што. Гаварыць што-н. недарэчнае, бязглуздае (разм.).
9. перан., што. Мець, змяшчаць у сабе; быць носьбітам чаго-н.
Н. радасць людзям.
10. што. Быць аснашчаным чым-н.
Карабель нясе шэсць гармат.
|| зак. пане́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла і -нясла́, -не́сла і -нясло́; -не́сены.
П. кару.
П. страты.
|| наз. нясе́нне, -я, н. (да 6 знач.) і но́ска, -і, ДМ но́сцы, ж. (да 1 знач.).