zwängen

vt

1) прыці́скваць, уці́скваць

2) тэх. заклі́ньваць

das Recht ~ — скажа́ць зако́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пі́саны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пісаць.

2. у знач. прым. Напісаны ад рукі (у адрозненне ад друкаванага). Пісаныя кнігі. // у знач. наз. пі́санае, ‑ага, н. Тэкст, напісаны ад рукі. Па друкаваным разбірае, а па пісаным — з вялікай натугай. Навуменка.

3. у знач. прым. Уст. Размаляваныя якімі‑н. узорамі. Пісаныя дэкарацыі.

•••

Віламі па вадзе пісана — аб чым‑н. мала магчымым.

Закон не пісан гл. закон.

Пісаная прыгажуня гл. прыгажуня.

Пісаны прыгажун гл. прыгажун.

Як па пісаным — гладка, бойка (гаварыць, расказваць і пад.). Затое калі я ўжо блізка знаёміўся з людзьмі, дык тады знаходзіліся і дасціпныя словы, і сур’ёзныя гісторыі, якія магу расказваць, як па пісаным. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біягенеты́чны

(ад бія- + генетычны)

падпарадкаваны закону паўтарэння ў індывідуальным развіцці арганізма галоўных этапаў гістарычнага развіцця ўсяго роду продкаў (напр. б. закон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГАСТРАНО́МІЯ

(ад гастра... + грэч. nomos закон),

1) агульная назва харч. прадуктаў высакаякаснага прыгатавання, пераважна закусачных.

2) Разуменне далікатнасці кулінарнага майстэрства, вытанчанасць, далікатны густ у ежы.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

юры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне юрыспрудэнцыі; практычны дзеяч у галіне права. Членамі камітэта былі, галоўным чынам, юрысты, якія добра разбіраліся ва ўсіх тонкасцях сваёй навукі. Лынькоў. [Бабка:] — Закон і права за мной. Так і казаў юрыст мне, калі я неяк ездзіла да яго ў горад. Вышынскі.

[Ням. Jurist ад лац. jus, juris — права.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obalać

незак.

1. звальваць; перакульваць;

2. скідаць, звяргаць;

obalać ustawę — звяргаць закон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zgwałcić

зак.

1. згвалціць, згвалтаваць;

2. уст. парушыць;

zgwałcić prawo — парушыць закон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзе́ючы hándelnd; funktioníerend; wírkend; gültig, wírksam (закон);

мо́цна дзе́ючыя сро́дкі dúrchschlagende [stark wírkende] Míttel;

дзе́ючая а́рмія Éinsatzarmee f -, -n;

дзе́ючая сі́ла wírkende Kraft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канстыту́цыя ж. Verfássung f -, -en, Konstitutión f -. -en; Grúndgesetz n -es, -e (асноўны закон);

Дзень Канстыту́цыі Verfássungstag m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unlawful

[ʌnˈlɔfəl]

adj.

1) беззако́нны, які паруша́е зако́н; забаро́нены зако́нам; нелега́льны

2) Archaic пазашлю́бны (пра дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)