1. Афіцыйны дакумент, які выдаецца асобе пры накіраванні куды-н.
П. ў санаторый.
Турысцкая п.
2. Лісток у вадзіцеляў транспарту з указаннем маршруту і задання (спец.).
◊
Пуцёўка ў жыццё — пра які-н. паваротны момант у жыцці, які дае магчымасць займацца карыснай працоўнай дзейнасцю.
|| прым.пуцёвачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паво́лінареч.
1. ме́дленно, потихо́ньку;
ісці́ п. — идти́ ме́дленно (потихо́ньку);
2. осторо́жно;
п. ступа́ць — осторо́жно ступа́ть;
3.и́сподволь;
п. займа́цца чым-не́будзь — и́сподволь занима́ться че́м-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
му́зыкаж. Musík f -; Tónkunst f - (музычнае мастацтва);
лёгкая му́зыка Unterháltungsmusik f -;
займа́цца му́зыкай Musík máchen;
пакла́сці на му́зыку vertónen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
днець, днее; безас.незак.
Займацца на дзень; світаць, развіднівацца. Яшчэ не было ружовай паласы на ўсходзе, і нішто не паказвала, што хутка пачне днець.Шахавец.Па дварэ днела; шэрае святло прабівалася ў .. пакой праз шчыльную суравую фіранку.Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
земляро́бства, ‑а, н.
1. Апрацоўка зямлі (у 3 знач.) для вырошчвання сельскагаспадарчых культур. Займацца земляробствам. □ [Людзі] адваёўвалі ад суцэльнай першабытнай пушчы ўсё новыя і новыя ўчасткі для земляробства.В. Вольскі.
2. Навука аб вырошчванні сельскагаспадарчых культур. Курс агульнага земляробства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыба́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.
Займацца рыбнай лоўляй; быць рыбаком. Каторы год я рыбачу на гэтым месцы, і кожнае лета тут пасяляюцца ластаўкі.Ігнаценка.У Мікіткі на рацэ ёсць сваё любімае месца, дзе ён заўсёды рыбачыць.П. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усе́длівы, ‑ая, ‑ае.
Здольны доўга і цярпліва займацца якой‑н. сядзячай працай. Асю не прыходзіцца доўга выклікаць. Яна вельмі акуратная і ўседлівая ў працы.Шынклер.// Які патрабуе працяглай і напружанай працы. Пачалася ўседлівая карпатлівая работа над помнікам.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
employ
[ɪmpˈlɔɪ]1.
v.t.
1) браць на пра́цу; трыма́ць на слу́жбе, на пра́цы
2) ужыва́ць, скарысто́ўваць
to employ one’s time wisely — разу́мна скарысто́ўваць свой час
3) займа́цца
to employ oneself — займа́цца
2.
n.
слу́жба f.
workers in the employ of the government — працаўнікі́ на ўра́давай слу́жбе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АДВАКА́Т
(лац. advocatus),
асоба, якая аказвае юрыд. дапамогу грамадзянам, прадпрыемствам, установам і арг-цыям, выступае ў якасці абаронца абвінавачанага на следстве і ў судзе. На Беларусі адвакатам можа быць грамадзянін, які мае вышэйшую юрыд. адукацыю, стаж работы па спецыяльнасці не менш як 3 гады або прайшоў стажыроўку ў адвакатуры, здаў кваліфікацыйны экзамен і атрымаў ліцэнзію на права займацца адвакацкай дзейнасцю. Прафесія вядома на Беларусі з 16 ст. Функцыі адваката ў судах выконваў пракуратар, правы і абавязкі якога былі рэгламентаваны Статутам ВКЛ 1588. Гл. таксама Адвакатура.