куды́ вы яго́ ~злі? — куда́ вы его́ завезли́ (увезли́)?;
2.торг. (привезти) завезти́; забро́сить;
з. тава́р — завезти́ (забро́сить) това́р;
3. (за что-л.) завезти́;
з. воз за ву́гал до́ма — завезти́ воз за у́гол до́ма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ніз (род. ні́зу) м.
1. низ;
у са́мым ні́зе — в са́мом низу́;
ніз до́ма цагля́ны — низ до́ма кирпи́чный;
падлажы́ць пад н. — подложи́ть под низ;
2.толькомн., см. нізы́;
не адрыва́цца ад нізо́ў — не отрыва́ться от низо́в;
нізы́ ў яго гуча́ць дрэ́нна — муз. низы́ у него́ звуча́т пло́хо;
◊ з ве́рху да ні́зу — све́рху до́низу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закру́глены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад закругліць.
2.узнач.прым. Круглявы, акруглы. Закруглены вугал дома. □ Закруглены краі спражкі так ёмка слізгаў па скуры, што не пакідаў знаку.Маўр.
3.перан.; узнач.прым. Гладкі, закончаны (пра стыль мовы). Закругленая фраза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іне́ртнасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць інертнага (у 2 знач.); бяздзейнасць, пасіўнасць, коснасць. Інертнасць старых звычак. □ Валахановіч пачаў стамляцца дома больш, чым на рабоце. А са стомай, як вядома, прыходзіць інертнасць.Карпаў.
2.Спец. Няздольнасць уступаць у хімічныя злучэнні. Інертнасць газаў. Інертнасць пяску.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кры́ўдзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.
Адчуваць крыўду, прымаць што‑н. за крыўду. Крыўдзіцца за непавагу. Крыўдзіцца на сябра. □ Мікалай крыўдзіцца пачаў, крычаць на Костуся, што той не паклікаў яго.Чорны.Ціхон Ціханавіч не ўмеў крыўдзіцца і мірыўся з усім, што тварылася дома.Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мірза́, ‑ы, м.
1. Тытул члена царскага дома ў некаторых народаў Усходу. // Асоба, якая носіць гэты тытул.
2. Пачэснае, ганаровае абазначэнне вышэйшых чыноў у некаторых народаў Усходу. // У цюркскіх народаў дарэвалюцыйнай Расіі — буйныя феадалы.
3. Сакратар, пісар, перапісчык у некаторых народаў Усходу.
[Перс. mīrzā.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ядо́мы, ‑ая, ‑ае.
Прыгодны для спажывання, для скарыстання ў ежу. Ядомыя ягады. Ядомыя грыбы. □ Мяне.. цікавіла — збегаць да маці і падлавіць ад яе што-небудзь ядомае, хоць цукру кавалачак.Гарэцкі.Дома і салома ядома, на чужыне і гарачы тук стыне.З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)